Zeilend rond Engeland vandaag langs Land's End

Zeilend rond Engeland vandaag langs Land's End

De laatste avond in Padstow bij The Shipswreck een verjaardagsbiertje gedronken met Will en Jim. Mooie karakteristieke figuren. Will zeilt in iets dat lijkt op een Kwarttonner van 7,8mtr en is ook al een paar maanden aan het rondzeilen. Komt regelmatig langs voor een praatje en wil wel vertrekken, maar dan als het rustig genoeg is omdat een van de houten spanten is gebroken en een plank enkele scheuren heeft. Noodreparaties zijn de afgelopen dagen door hem uitgevoerd, maar wil het niet op de spits drijven.

Dan is er Tim, een man die in Australië woont en in de zomer drie maanden naar Padstow komt om voor zijn demente moeder te zorgen. Zij is 91. Nu had ik bij binnenkomst in Padstow al iemand op een paddle board gezien, beetje verwilderde kop, t-shirt met gaten en hond met zwemvest voorop. Hij peddelt elke ochtend door de baai en haven, maakt hier en daar een praatje en kent alle dorpelingen en dorpsverhalen. Dit bij elkaar levert leuke gesprekken op.

's Ochtends wat gespannen voor vertrek. Windvoorspelling laat een 4-5Bft uit het noorden zien, dus ruime wind tot halve wind richting Lands End. De golfhoogte wordt afgegeven op 2-3mtr en later in de dag afnemend. Waarom dan toch gespannen? Lands End staat er om bekend dat het onrustig stuk water is door het tezamen komen van stromingen en oceaandeining. Deze laatste is nog niet weg na de westelijke wind van de afgelopen dagen.

Het wachten is op de sluis, of eigenlijk op het getij. Het is bijna doodtij en dan zijn de verschillen tussen hoog- en laagwater minder groot en gaat het verval ook wat minder hard.

Voor het verlaten van de haven moet de loopbrug het water in kantelen. Dit wordt nogal als een attractie gezien, zeker als er ook nog eens vijf boten vertrekken. Het is een drukte van jewelste op de rand van de haven. Doet wel gezellig aan. Afgelopen dagen ook meermaals ouders met kinderen aan de rand die dan naar mijn boot kijken en vooral naar dat veel te grote stuurwiel. Meermalen kinderen uitgenodigd om aan boord te komen zodat ze erachter konden staan. Schitterend te zien hoe die koppies dan stralen terwijl ze nauwelijks het stuurwiel kunnen vasthouden.

Uiteindelijk wordt het 11.00u en kunnen we eruit, ruim een half uur later dan de havenmeester verwachtte. In konvooi het Camel Channel uit waar het een drukte van belang is met allerhande zeilbootjes.

Eenmaal 'buiten' de ingang van het Camel Channel staan er behoorlijke kuilen. De boot pakt de wind makkelijker op dan ik en het duurt even voordat ook ik me comfortabel voel. Zitten rond de kentering en nu al loopt Uisge Beatha moeiteloos 7kn SOG. De stuurautomaat gaat vandaag wat meer rust krijgen; het merendeel wil ik zelf sturen om gevoel te krijgen en houden hoe de boot reageert op veelheid aan water. Ondertussen naar de DTW (Distance To Waypoint) kijkend, een getal dat ik wel naar beneden wil kijken.

Na bijna 40Nm is het dan daar Land%27s End. De aanvankelijk rustiger wordende deining en golven hebben blijkbaar een verbond met elkaar gesloten om weer in kracht en hoogte toe te nemen. Wat een geklots en er gaat een moment komen dat ik een gijp moet gaan maken richting de vuurtoren om dan voordewind richting de ronding te gaan.

Waarom geen stormrondje? Een gijp op een afgaande golf haalt de druk uit de zeilen en dan is een gijp de makkelijkste en meest overzichtelijke handeling. Een stormrondje veronderstelt tegen de golven in en er overheen om twee keer overstag gaan. Iets dat alleen goed te doen is met snelheid en die wordt er door de golven nou net uitgehaald. Fok ingerold omdat deze voordewind niks doet als hij niet is 'uitgeboomd'. En ik ga niet naar voren toe om met een vijf meter lange aluminium pijp op het voordek acrobaat te spelen.

Rond 17.22 ben ik t.h.v. o.m. het attractiepunt van Land's End. Opvallend hoeveel woningen daar staan. Je woont daar van alles en iedereen verlaten, maar elke dag een ander uitzicht is ook wat waard. Het meest westelijke van deze reis is vlak voor de vuurtoren (005gr44mm31.628ss W). De terugreis is qua positie begonnen. Beetje tegenstrijdige gevoelens. Gelukkig nog een paar weken voordat het het laatste weekend van september is. Dit leven bevalt me wel...

Onder de beschutting van het rotsachtige landschap leg ik de laatste mijlen af terwijl de wind aantrekt. De boten die met mij uit Padstow vertrokken ben ik ergens in het begin al kwijt geraakt.

Om 20.00u binnen in Newlyn! 61Nm in 9uur, dat is best rap.

Ik ben nog aan het opruimen of de havenmeester staat al naast mijn boot: "of ik dieren aan boord heb?". "Nee, hoezo?" Anders kon ik meteen vertrekken i.v.m. bestemmingsgevaar naar de visserij die er zit. Dit zijn geen halve maatregelen.

Als je dan toch havengeld moet betalen, dan ben ik voorstander van het "all inclusive" concept. In Newlyn is het een soort dure supermarkt; GBP25 havengeld, gezien de zuidkust, niet te duur, maar.... Electra? GBP1,50 Douchen? GBP2,60 WiFi? GBP1,50 Tikt lekker door zo. Gelukkig had de man hier ook wel een mening over en douchen kon tot middernacht gratis. In de rest was ik al voorzien.

Het is 23.00u als Will aankomt in het stikdonker. Geen feest hier voor de kust met al die onverlichte visboeien en vlaggetjes die dan ook nog eens zwart zijn. Ik geef de man een biertje, daar is hij wel aan toe.

Newlyn, aardig als getijde-onafhankelijke haven, maar zondag snel door naar Falmouth. Ook gezien het weer dat ons weer gaat verwelkomen.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	2453 Nm
Logboek eind	2514 Nm
Afgelegde afstand	61 Nm