Visjes gevoerd onderweg van Lamlash naar Campbeltown

Visjes gevoerd onderweg van Lamlash naar Campbeltown

Maandag 05 augustus 2019

Vanochtend de vervoerder gebeld om te achterhalen waar mijn pakketje zich bevindt. Binnen het logistieke proces lijkt het niet eenvoudig om snel en accuraat de locatie van een pakket op te vragen, iets dat niet alleen hier geldt. Gezien het lagedrukgebied dat zich westelijk van Ierland aan het ontwikkelen is, kunnen we hier niet nog langer blijven. De vervoerder zegt wel dat het onderweg is, maar heeft geen idee waar het zich bevindt. Degene die geïnformeerd moeten zijn, daar heb ik ondertussen wel voor gezorgd.

Als we 's middags uit het dorpje komen zie ik bij het hokje van de ferry-meneer een pakket staan uit NL. Het is er! Gezien het adres waar het naartoe gestuurd moest worden, nl. Lamlash pier ben ik toch wel blij verrast dat ook dit werkt als ontvangstadres. Iets met onzekerheid, het onbekende en controle. Hele pakket mee in de bijboot omaan boord te kunnen passen. Had zekerheidshalve twee maten laten komen en daarvan zit er een als gegoten.

Fietsen ophalen in de bijboot, zelf half te water gaan en het slot vergeten. Geeske is zo sportief terug te roeien terwijl de wind toeneemt en ze tegen de stroom in terug moet.

Dinsdag 06 augustus 2019

Ook deze nacht is er weer wat water naar beneden gekomen, gelukkig wel redelijk rustig gelegen. Het is nog windstil als we de boot klaarmaken om Arran te verlaten en koers te zetten naar Campbeltown, ongeveer 24Nm verderop. Terwijl we losgooien, trekt de wind aan. We kunnen op zeil weg!

Bij Kingscross verlaten we de baai die door Holy Isle wordt gevormd. De wind bouwt wat op, er ontstaan witte kopjes en laveren richting de 'wasmachine' van Pladda. In de verte een zeilboot en een vrachtschip en verder is het hier leeg. Dat is ook wat ik fijn vind van dit gebied, veel ruimte om te varen zonder dat je bij wijze van spreken over de boten naar de overkant kunt lopen.

De vuurtoren van Pladda staat op een stukje land dat vrij ligt van het 'vaste land', maar schijn bedriegt hier om het af te snijden, want een paar decimeter onderwater zijn deze twee met elkaar verbonden. Je kunt hier wel prachtig ankeren.

De genoemde 'wasmachine' zijn eigenlijk overfalls die ontstaan door wind die tegen het getij ingaat. Dit geeft een onrustige tot zeer onrustige zee. Heb dit ooit boven Alderny gezien en daar wilde ik in ieder geval niet met mijn zeilboot in terecht komen. In het zeilblad Yachting Monthly staat interessant artikel over het zeilen door overfalls.

Halverwege de tocht gaat Geeske naar beneden om koffie in te schenken en terwijl zij daarmee bezig is, komt er een roller van de zijkant waardoor zij van de ene kant naar de andere kant van de boot een schuiver maakt. Gelukkig kon ze zich tegen de zitting van de kaartentafel opvangen en gaat alleen de koffie over de vloer. Dit nu opruimen lijkt achteraf niet zo'n goed idee, want ze wordt zeeziek. Tijd om de lifeline te pakken en haar aan de boot vast te maken. Stil in een hoekje zit ze de rit uit tot we in Campbeltown zijn.

Iets ruimer dan aandewind kunnen we in een lijn naar Campbeltown. Op zich is het een mooie zeildag...

Rond half twee varen de baai van Campbeltown binnen. Alle ruimte om af te tuigen en een telefoontje naar de havenmeester leert dat we een plek naar believen mogen uitzoeken en dat hij later met een enveloppe met benodigdheden langskomt. De haven is prima en ligt tegenover de op Tripadvisor als 'zeer goed gewaardeerde pub', nl. The Black Sheep. Hier gaan we een kopje thee en een biertje drinken. Het pubfood is ook zeer aan te bevelen. Toch een mooie afsluiting van een inspannende dag en een dag waarin we de 1000Nm van dit seizoen zijn gepasseerd.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	1993 Nm
Logboek eind	2019 Nm
Afgelegde afstand	26 Nm