Nieuwe schroef

Nieuwe schroef

De volgende situatie, het is een drukke zomerdag en zoals bij velen bekend is de wachtrij voor de Grevelingensluis minstens twee schuttingen en dan komt uiteindelijk het sein van de sluiscoaches dat we moeten invaren. Nu zijn er altijd bootjesvaarders die, zeker als je al geruime tijd ligt te wachten, heel erg graag met enig bravoure de sluis in willen. Niet geheel onbegrijpelijk. Zelf word ik altijd wat narrig als ik tegen de steiger lig, er boten naast me zijn komen liggen die dan vervolgens een soort van omgekeerd voorrangsgedachten hebben en die ook demonstreren. Gelukkig heb ik een luide stem. Maar terug naar de drukke, en drukte in, de sluis. De sluiscoaches zijn nogal dwingend om je te laten aansluiten. Terwijl wij rustig de sluis invaren en vragen naast een stalen motorjacht te willen aanleggen, alle fenders rondom hangen en de lijnen ter hand zijn genomen, sla ik achteruit. Het moment dat je dan merkt dat er niets, maar dan ook helemaal niets gebeurt behalve vooruit blijven varen, dat moment. gelukkig had ik de helderheid van geest de achterlijn aan de eigenaar van de motorboot te reiken die ook zag wat er gebeurde en ons heel beheerst opving zodat we konden afremmen. Een tweede poging van gas vooruit en weer achteruit, werkte wel. De bladen van de 2-blads Flex-o-Fold klapschroef openden zich waarschijnlijk niet bij het achteruitslaan. Een vergelijkbare ervaring heeft zich daarna nog een paar keer voorgedaan.

Op de METS, een beurs die verder gaat dan de Hiswa, gesproken met verschillende leveranciers van klapschroeven over deze ervaringen en het antwoord was overal eenduidig, nl. teveel speling op de bladen. Nu kan dit gereviseerd worden, alleen hangt daar een stevig prijskaartje aan. Wat ook verbaasde was dat deze speling in 14jaar tijd, maar vooral bij pas 472 draaiuren optrad. Vooral dit laatste werd als heel merkwaardig bestempeld. Wat nu? Een veertien jaar oude schroef laten reviseren of op zoek naar een nieuwe? Het is geen pond suiker in aanschaf, maar onbedoeld achterop varen gaat een heel andere kostenpost geven.

Het zoeken naar een nieuwe schroef vormt een studie op zich, zie bijv. . De keuze die ik wilde maken was uit de volgende selectie:

• 3-blads Flex-o-Fold klapschroef;
• 3-blads Gori klapschroef;
• 3-blads Maxprop;
• 3-blads vaanstandschroef.

Bij toeval kwam ik op de site van in Engeland uit. Zij blijken zowel vaanstand als Maxprop als Flex-O-Fold te verkopen.

Heb van de verschillende merken schroeven informatie opgevraagd, zowel in NL als in de UK, en dat meegenomen als criterium. Bij de "grote" merken als Gori, Maxprop heb ik moeten nabellen/mailen om de info te krijgen. Darglow was heel prompt met hun offertes en vragen om detailinformatie werden prompt gemaild. Hen ook gebeld voor aanvullende vragen, toch makkelijker dan mailen, en een heel deskundig iemand aan de lijn, zoals het klonk een oude baas die je weinig meer wijsmaakt en uitlegt hoe e.e.a. in elkaar steekt. Hij toonde begrip voor mijn vragen en situatie. Verder nog reacties gezocht van de verschillende merken en wat ik las deed me meer en meer besluiten voor Featherstream te kiezen. Prijs heeft wel in zekere mate meegespeeld, maar voor de drieblads waren zij ook nog eens de voordeligste. Heb de schroef wel in de UK gekocht; de NL-vestiging is duurder, zelfs als je de verzendkosten meerekent.

Op eerdere tochten meermalen zeewier en lijnen in de schroef gehad. Het risico dat een lijn zich tussen anode en schroef trekt is aanwezig en daar zit ook de keerring die het buitenwater van de olie in de saildrive scheidt. Dit zal niet snel gebeuren, maar de keer dat ik op stromend water t.h.v. Carteret richting Dielette zeewier in de schroef kreeg, heb ik me in behoorlijk wat bochten moeten wringen om veilig te water te gaan en het wier uit de schroef te halen. Met dat in het achterhoofd besloten de Featherstream met een 3 bladed Ambassador Rope Stripper uit te voeren.

Het loshalen van de bestaande Flex-o-Fold schroef had meer voeten in de aarde dan gedacht. De inbusbouten en moeren horen met een bepaald moment te worden aangetrokken. Nu kreeg ik de inbusbouten wel los, maar de moer die de schroef borgt zal muurvast. Een crème brûlée-brander hielp niet om de eventuele loctite, zo die al was gebruikt, los te krijgen. Dan maar een dopsleutel met een groot moment maken. Daartoe wel eerst gezorgd dat de saildrive werd geborgd om te voorkomen dat er schade in de overbrenging zou ontstaan. Dopsleutel verlengd met een pijp van een meter en met enig beleid kwam er beweging in de moer. Best eng; als daar iets breekt, dan is de schade aan mezelf te voorspellen.

Het monteren was met de bijgeleverde handleiding was eigenlijk een fluitje van een cent. Zekerheidshalve verschillende metingen gedaan en deze bij de leverancier laten controleren, je wilt niet dat de schroef ongewild op de bodem ligt, maar alles leek te kloppen en kon het geheel geplaatst worden. Op de planning stond nog het aanpakken van het onderwaterschip daarom het geheel ter proef gemonteerd. Alles werkt, demonteren en nog even veilig opbergen.

Meer foto's in het album