Lewmar hatch replacement

Lewmar hatch replacement

De vluchtluiken, ook wel dekluiken, (Lewmar A3995403 04B2 / MK2) aan boord vertonen dezelfde mate van craquelé als de Lewmar patrijspoorten. Het vervangen van het acrylaat zou niet meer moeten zijn dan het bestaande acrylaat. Om de luiken te verwijderen zijn er verschillende manieren. Ik heb er voor gekozen om de scharnieren los te maken van het vastzittende deel op het kajuitdak. De scharnieren zitten elk met twee schroeven vast en daaronder zit een popnagel. Deze laatste is door de jaren heen gecorrodeerd, zodanig dat uitboren alleen niet voldoende is, maar er ook enig geweld nodig is om het scharnier los te "breken" van het frame.

Het dekluik bestaat uit twee helften aluminium die met een spie en schroeven bij elkaar worden gehouden. Deze uit elkaar halen vroeg wat slagkracht omdat ook de delen aan elkaar zijn gecorrodeerd. De spieën zitten niet waterdicht opgesloten, zodat deze in het aluminium frame soms muurvast zaten. Als eenmaal een helft los is, dan kan met een griptang voldoende grip worden verkregen zodat er met een hamer en enige tikken de spie uit het frame loskwam.

Voor de afdichting zit er een rubber profiel om het acryl en dat wordt opgesloten in het aluminium frame. Dit rubber kon ik er heel afkrijgen en vervolgens schoon soppen in warm water en zeepsop. Dit ook met het aluminium en de nylon sluitingen gedaan. In de sluitingen zitten per luik nog twee O-ringen. Deze ook maar meteen vernieuwd; ze waren wat ovaal van vorm geworden.

In het acryl zit een sponning die in het rubberprofiel valt. De breedte is 9mm en de diepte is 3mm. Na enig zoeken in een assortimentsboek met frezen geconstateerd dat er een grote hoeveelheid sponningsfrezen bestaat, maar geen frees waarmee ik een sponning van 9mm kan maken. Het lijkt wel of Lewmar hierover heeft nagedacht.

Een sponningsfrees bestaat uit een freesdeel en een lagerdeel. De lager zit met een boutje in de frees vast en bepaalt als het ware de breedte van de sponning. Tom Poes bedenk een list en pas de diameter van het lager aan. Een lager met de juiste buitendiameter en ook nog een binnendiameter waar het boutje in past, die is er niet. Wel is er aluminium buis en een draaibank, dus wilde LdP een bus draaien waarmee we de juiste sponningsbreedte zouden krijgen. De diepte is een kwestie van de bovenfrees instellen. De overige gaten in het luik hebben we geboord en uitgevijld, dit ging sneller dan de frees instellen en voorkomen dat je zou uitschieten.

Voor het bij elkaar trekken van het frame helpt een hele grote lijmtang. Alle onderdelen met zuurvrije vaseline ingesmeerd en de schroeven met kit vastgezet om inwatering te voorkomen. Eveneens de nylon onderdelen die draaiend zijn van vaseline voorzien, net als de O-ringen die ter afdichting van de sluiting dienen; deze draaien "koud" op het acrylaat. Het rubber is helaas niet helemaal heel gebleven. Een klein scheurtje met rubberkit van Bison geplakt. Wachten op een regenbui of dit herstel houdt.

Op de zoveelste niet-voorspelde stormachtige dag de luiken erin gezet. Schroeven met kit erin terug, scharnieren vast en een droge opmerking van Eelco: "ze laten zich als nieuw monteren". Daar word ik dan wel blij van. Helemaal blij werden we van het zicht toen het folie er eenmaal af was. Het is veel lichter en je kunt gewoon naar buiten kijken zonder dat je beeld wordt afgeleid door krasjes en barsten.

Meer foto's in het album