Towards glorius mud

Towards glorius mud

Zondag 16 augustus

Het weer loopt uiteen van regen tot zon en van (veel) wind to geen wind. Vandaag is het zon en erg warm. Ik heb alle tijd om in Boulogne sur Mer of Calais te komen om G op te halen. Het plan om vanuit Engeland terug te varen hebben we laten varen. Het weer is te instabiel om de tocht leuk en comfortabel te houden.

Wandeling over de boulevard gemaakt om weer eens bij het velodrome te kijken, nog steeds een keur aan kleurrijke fiets voor jong en oud om rondje te rijden. Het is vooral jong dat daar op dat moment gebruik van maakt. Naar Belgisch gebruik nog koffie met een wafel. Dit loop ik er vanmiddag wel weer af als ik ga hardlopen.

's Middags de hangmat tussen de voorstag en mast gehangen. Blikken van kinderen wat ik aan het doen ben en dan een blik zo van "dat wil ik ook". De varianten hierop zijn er ook door het aan de spiboom te hangen met hangstoelen.

Maandag

Je hebt van die dagen dat het zeilplaatje bijna klopt. Vandag was zo'n dag, de wind zat in de hoek zodat ik met een bakstagwindje richting Nieuwpoort kon en de grijze lucht. De stroom mee hebbend werd regelmatig de 9,4knts SOG aangetikt. Het water kolkt dan onder de boot door. Op Marine traffic word ik gezien en daar is dan weer Whatsapp contact over. Connection to the outside world wordt ook op zee steeds makkelijker.

's Middags naar de watersportjuwelier aan de overkant gegaan. Het veer dat vorig jaar nog aan het begin van de haven ligt, is verplaatst naar ongeveer het begin van kanaal naar Nieuwpoort. Het bord ter plaatse meldt dat het is verplaatst naar de Oostkade, echter voor niet ingezetene, waar is dat? Ik vraag het en krijg direct het aanbod dat zij mij wel een lift naar de overkant willen geven. De wandeling terug voert langs de scheren en slikken die achter de duinen liggen. Mooi gezicht als het is drooggevallen, iets dat je eigenlijk alleen vanaf het water ziet.

Dinsdag

Het is zomer en 16gr. De straalkachel is nog niet van boord en komt nu goed van pas. Dagje binnen om klusjes te doen en te lezen, De oorlog in de Amsterdamse onderwereld van Middelburg en Vugts. Toch een belevingswerekd die me intrigeert en erg ver van de mijne staat. Soepel wordt een beeld geschetst van de voornamelijk mannen die we kennen van het journaille en waar in dit boek meer achtergrond bij wordt gegeven. De miljoenen strooien, net als de doden, in het rond.

Bij het dichtritsen van de lazy bag, of eigenlijk stack pack, trok ik een scheur in de stof. Niet een veroorzaakt door schavielen, maar een veroorzaakt door vertering. In het druiligere weer een ontwerp gemaakt voor een nieuwe stack pack en gezocht welke overwegingen er zijn bij het maken van zo'n hoes. De huidige hoes heeft wat tekortkomingen, zo staat de rits bijv. te strak. Niet erg als je het weet dat je de hoes bij elkaar moet trekken, maar daar wil je niet over hoeven nadenken.

Woensdag 19 augustus

Het grijze van gisteren heeft plaatsgemaakt voor de zon, hoewel nog wat schraal doet hij zijn best aan kracht te winnen. Toch blijft de kachel aan tot vertrek: 16gr, ik blijf het fris vinden. Associatie met een andere plaats... Eenmaal alles opgeruimd vertrek ik tegen tienen. De altijd behulpzame Engelsen laten ook nu niet verstek. De naastgelegen Engelsman steekt zijn hoofd buiten de kajuit en vraagt of ik alleen ben en of hij kan helpen. Hoe vriendelijk ook, ik ben al los.

De wind zit in de zuidwestelijke hoek en zal later vandaag krimpen naar west. Precies de richting die ik uit wil om in Gravelines. Tot aan Duinkerken kan ik het met een paar keer kruisen halen tot in de geul. Daarna houdt het op en gaat de onderwater genua erbij om niet teveel tijd te gaan verliezen, wind tegen is niet zo erg, de stroom die tegen gaat staat daarentegen des te meer.

Waar ik wat zenuwachtig van word als ik in het rail van het gangboord onderdelen zie liggen. Vanmiddag was zo'n moment toen daar de dopmoer lag. Op het moment van ontdekken stond er 16knts wind, dan wil je niet dat er iets cruciaals is losgegaan. Het bleek de moer te zijn die op het bovenste deel van het draadeind van de neerhouder zit. Niet een heel groot probleem omdat het draadeind niet kon wegglijden. Vanavond een klusje te doen.

Voor de ruime ingang staat de stroom er dwars op en als een krab ga ik naar binnen. Een vrolijke aanblik treedt me tegemoet in het 2Nm lange kanaal L'AA, jonge surfers en zeilers gebruiken het als leerplaats begeleid door RIB's. Ze steken kriskras over, waarschuwend nageroepen, maar dat kan niet verhelpen dat er wel eens een voor je valt. Aan het einde van het kanaal de openstaande sluis door waar een allervriendelijkste havenmeester het konvooi opwacht en ik een plaats krijg toegewezen. Niet alle plaatsen vallen droog. Bij het aanleggen komt hij zelfs aangesneld om te helpen met aanleggen.

Glorius mud, later in de vanavond lig ik erin. De sluisdeuren van de haven staan dicht, maar de luiken staan open en daar stroomt het nog aanwezige havenwater vrolijk uit. De dieptemeter heeft al opgegeven iets aan te geven anders dan 0. Onder de boot klinken allerlei smakelijke geluiden vandaan. Het intrigeert me wel waarom de schuiven in de deuren openstaan.

Gevaren mijlen