Relaxte dag in Nieuwpoort

Relaxte dag in Nieuwpoort

Uitgeslapen, althans voor mij valt half 10 opstaan in die categorie. Nog wel een brak gevoel na de inspanning van afgelopen avond en nacht. Via de douche naar de havenmeester of er ergens een watersportwinkel is waar ik een gasslang kan krijgen. Dingen gaan kapot op momenten dat je het niet wilt, en zeker een gasslang. Het was Petra die gas rook en dat bleek te kloppen, de gasslang buiten vertoonde een scheurtje en dit terwijl deze nog binnen de door fabrikant afgegeven levensduur was.

Op het haventerrein blijkt een winkel te zijn die tot 12.00u open is en ook nog gasslangen verkoopt. Een mazzel, denk ik, tot ik aan boord kom en tot de ontdekking kom dat de ene kant wel op het drukventiel past, maar de andere kant niet op de doorvoer in de bun. Terug door de stromende regen en er bleek nog een ander type slang te zijn. Helaas, ook deze past niet en ondertussen is de verkoper van zijn nog resterende weekend gaan genieten.

Als de nood aan de man is, is de redding nabij. In dit geval in de vorm van de directeur van het havenkantoor die vertelt dat er aan de overkant van de vaargeul een watersportwinkel zit die de juiste slang zeker heeft en ons daar ook nog naartoe wil brengen. Zijn vrouw loopt nog mee naar binnen en zegt tegen de eigenaar dat zij heeft gezegd dat hij deze slang zeker heeft. De lat ligt hoog, maar wordt makkelijk gehaald, want binnen 10 minuten is de man terug met een nieuwe slang. Daarbij krijg ik nog uitleg over hoe dat nu werkt met die aansluitingen, dus helemaal blij kunnen we terug na koffie bij de plaatselijke uitbater te hebben gedronken. Wat mij dan wel weer verbaast, is dat we twee koffie bestellen, dit op een keurig vergroot schoteltje wordt gebracht met daarbij een half plakje cake en een advocaatje met slagroom. Dit alles voor de prijs van €2,30 terwijl in NL je voor dit bedrag er soms niet eens een koekje of glas water bij kan.

Het zonnetje laat zich zien en blijkbaar biedt dat voor veel mensen de gelegenheid of de boulevard te flaneren. Zo ook wij tot de veerboot zich meldt om ons terug te brengen. Een heel praktische manier om vanaf de haven aan de andere over te komen, en terug.

Vanavond een plek zoeken om de finale te kijken. De wedstrijd om de 3e en 4e plaats hebben we gemist. Het café/restaurant boven het havenkantoor heeft geen tv, maar verwijst ons naar het dorpje. Een wandeling door een slaperig dorpje waar vele ramen zijn geblindeerd en bij een enkele de wedstrijd al aanstaat, brenkgt ons bij de plaatselijke kroeg. we nestelen ons in twee comfortabele stoelen en moeten uitleggen dat we uit Nederland komen en zeker geen Duitsers zijn, maar we moeten wel voor Duitsland zijn, vindt een van de gasten. Mij maakt het niet zoveel meer uit, als ik maar een wedstrijd zie waar de nodige spanning inzit.

Het gescheld op de Duitsers, maar ook op de Argentijnen begint al vrij snel te vervelen. We houden vol en negeren dit zoveel als mogelijk. Echter zodra de wedstrijd met 1-0 is beslist willen we er ook niet langer blijven. Vervelende sfeer die er ontstaat. Mogelijk omdat ik iets te hard van me liet horen na de prachtige kans die de Argentijnen kregen. We wandelen terug door het nog immer slaperige dorpje. Bedtijd.