Van veel wind to veel zon

Van veel wind to veel zon

Na een gezellige bbq vlak voor middernacht aan boord gestapt. Bloedje heet binnen door de warmte van de afgelopen dagen. Tijd om de koelbox op afstand te kunnen gaan aanzetten. Winterklusje.

Na een redelijke nachtrust, allebei eigenlijk zo langzamerhand moe van het weer van de afgelopen dagen, een deel van de dag besteed om de boot op te ruimen en spullen een plaats te geven. Dit gebeurt niet voor het eerst... Maar na een paar uur en de nodige koffie maakt het allemaal weer een overzichtelijke indruk. Bij Blokker van die plastic boxen gekocht en dat helpt wel om spullen overzichtelijk op te bergen. Daarnaast ook door de voorraad etenswaar gegaan; er was nog wat over van vorig jaar, en het jaar daarvoor en in een slecht geval ook het jaar daarvoor.

's Middags staat er nog steeds een straffe wind en hoewel we ons net op de nieuwe Comfort Seats wilden nestelen toch besloten de zeilen te hijsen. Met de wind dwars recht op de box was het even puzzelen om eruit te komen omdat de boot de draai niet wilde maken. Eenmaal eruit werd er een duim tegen ons opgestoken. Altijd leuk.

Terwijl Petra aan het roer staat laat ze weten dat de motor in toeren terugloopt en vooral in snelheid. Fijn met de wind dwars op de geul. Geen idee wat er aan de hand is, anders dan dat ik denk dat er iets in de schroef zit. Petra merkt droog op dat we dan de fok maar moeten uitrollen en gaan onder zeil naar buiten. Hier het anker uitgegooid en het water ingesprongen. Grote plukken zeewier zitten in de schroef. Dit had ik tot nu toe alleen in de buitenlandse wateren meegemaakt. Om het weg te halen was een scherp mes nodig en lucht om beneden te blijven. Uiteindelijk een schone schroef en het anker kan weer op.

Op een rustige Grevelingen maken we een rondje om de Veermansplaat. Twee riffen zorgen ervoor dat de druk op het roer beperkt blijft. Heerlijk om met het zonnetje in ons gezicht op het water te zijn. Van enige afstand af ook de nieuwe boot van Roy gezien. Morgen koffie doen. Tegen de tijd dat we de hals invaren de grond een kusje gegeven en daarna de riffen eruit gehaald.

Zondag, de wind volledig weg. Dreef mijn bed uit, goed moment om de dag te beginnen met een uurtje hardlopen over de dijk. Hogerop staat er een licht briesje en is het lekker lopen en genieten van het weidse uitzicht.

Tegen tienen komt de trotse eigenaar van een Piewiet binnenvaren, zittend op het schoonmoedersstoeltje. Eenmaal aangelegd een rondleiding: een fraaie en ruime boot. Bij koffie kletsen we bij en maken een plan voor deze dag. De wind laat het afweten i.t.t. de zon. Het aanvankelijke plan om naar de Archipel te varen laten we varen en besluiten buiten de geul voor anker te gaan.

Zodra de nodige zonweringsmaatregelen zijn genomen, daar vind je ook de meest uiteenlopende variaties in, wisselen kletsen en zwemmen elkaar af. Roy laat weten dat hij de fok niet gehesen krijgt omdat hij boven ergens tegenaan loopt. Nu heb ik er zelf geen moeite mee de mast in te klimmen en het duurt even voordat er het vertrouwen is dat de val dit geklauter gaan houden. Ik klim met mijn top climber naar boven. Langsvarende boten wordt gevraagd het iets rustiger te doen omdat ik bovenin de mast bungel. Eenmaal bovenin is duidelijk dat een van de profielen van de rolfok is verschoven waardoor de fok vastloopt bij het hijsen en strijken. Uiteindelijk moet dit beneden worden opgelost. Misschien daar eerst moeten kijken...

Na het over boord gevallen koffie kopje te hebben gered nemen we na een laatste glas afscheid. In de bloedhitte koken we met een duik als dessert. Het wordt langzaamaan tijd huiswaarts te keren. Een mooi weekend. Nog een weekje werken en dan vakantie!

Gevaren mijlen