Dolfijn zwemt mee

Dolfijn zwemt mee

De zaterdagmarkt is leuk, maar nog leuker is de vrijmarkt op zondag. Op de route voor het hardlopen is een nog groter stuk afgezet voor de uitstalling van allerhande waar en een drukte van belang. Eigenlijk alles wat je op een vrijmarkt kunt tegenkomen, kom je hier ook tegen. Ik kan me goed inhouden.

Bij het wegvaren afscheid genomen van Guia IV en hun een heel mooi en veilig jaar gewenst. Met het openen van de sluis zijn we ook buiten. Varend over de plaat en net op punt om het grootzeil te hijsen, worden we door een Engelse boot aangeroepen dat er een dolfijn met hun is mee gezwommen en dat die nu bij ons zwemt. Het zal toch niet waar zijn? Het is wel waar, daar is het spuitende geluid van het uitademen. Dit is echt fantastisch.

Zodra de boot op koers ligt komt hij (zij?) aan de SB-zijde van de boot zwemmen, duikt weer onder, spuit zodat ik de spetters in mijn gezicht en op mijn fototoestel krijg. We voelen af en toe een stoot tegen de boot.

De momenten dat hij boven komt is goed te zien dat er een stuk uit zijn vin weg is. Op de huid zijn ook de nodige striemen en beschadigingen te zien. Ik heb altijd gedacht dat dolfijnen in scholen zwemmen, daarom ook verbaasd dat er maar een rond de boot aan het zwemmen is.

Ik moet binnen iets pakken en hoor voor het eerst het fluiten van een dolfijn, dat hoog piepende geluid. Heel bijzondere ervaring om gedurende een aantal tellen dat piepen te horen.

Op onze koerslijn ligt een vissersbootje en wat opvallend is, dat de dolfijn net zolang stevige stoten tegen het roer blijft geven tot we de koers hebben verlegd. We verbazen ons hierover, want zodra we de koers hebben verlegd en om het vissersbootje zijn, is ook het stoten over en zwemt hij weer voor de boot, ligt op zijn zij te kijken.

Als we de vissersboot al een poosje gepasseerd zijn en weer op onze oude koers begint het stoten weer, niet alleen tegen de romp maar ook tegen het roer. Probeer niet teveel tegen te sturen want het zijn stevige klappen die we voelen. Het zijn vooral stoten tegen de zijkant van het roerblad. Als je het roer loslaat houdt de boot koers, maar na een tik tegen het roer wordt ook de uitslag zichtbaar. Dit wordt ook versterkt door de afwijking van de koers die dit gebonk tot gevolg heeft.

Een paar mijl voor de haveningang van Grandcamp-Maisy verdwijnt hij en kunnen we ons weer concentreren op de binnenkomst. Ook deze haveningang is er weer een van het nauwe soort met veel hardheid aan de zijkanten. 20 Min. na hoogwater komen we binnen. Mooi getimed. De snelheid zat deze overtocht er ook goed in.

Zodra we goed en wel liggen en aan een biertje zitten komt de alleen Franssprekende havenmeester. Hij vraagt hoelang we willen blijven. Ik vertel hem dat we morgenochtend in alle vroegte bij het openen van de sluis naar Carentan willen. Zijn antwoord: "Carentan, ne pas possible". Over teleurstellingen gesproken. We moeten straks maar naar zijn kantoor komen, dan gaat hij het uitleggen.

Op zijn kantoor laat hij de coëfficiënten zien die gelden voor het invaren van Carentan en de daarbij behorende waterstanden. Dus zelfs de 12Nm de naastgelegen rivier op zijn binnen de beperkte tijd tussen openen van de sluis en het afgaande water niet haalbaar. Hij neemt echt de tijd om met ons mee te denken naar een mogelijke oplossing om daar te komen, maar dinsdag zou de eerste mogelijkheid zijn. Nu liggen we hier voor Franse begrippen heel goedkoop, maar er is dan ook nauwelijks iets te vinden, geen trein, wel een bus (hoewel de havenmeester denkt van niet), geen scooters en de afstand fietsend afleggen is tussen de 15 en 25km. Afhankelijk aan wie je het vraagt.

Als we 's avonds nog even door het dorpje wandelen valt inderdaad op dat het wel toeristisch is, maar ook zeer beperkt in voorzieningen, internet bij de camping t.o. de haven. Een vissersdorp, dat is wel duidelijk.

Gevaren mijlen