Super zeildag

Super zeildag

Na een regenachtige zaterdag had ik niet verwacht dat de zondag zo mooi zou worden. 's Ochtends hardlopen en toen voelde het al warm aan. Dit belooft een mooie dag te worden. Eerst maar eens richting boot en kijken hoe het daar is en mijn gedachten verzetten; had een mailtje van het havenkantoor gelezen dat toch redelijk aan mijn irritatiegrens raakte...

Het geplande ontbijt van eieren met spek viel in het niet omdat het belangrijkste onderdeel nog in een Haagse koelkast lag. Nou hoeven we aan boord niet om te komen van de honger en daarmee was ook snel een alternatief in elkaar gezet. Daarna snel de boot optuigen en de box uit. Er staat een zuidelijke wind, rond de 18knts.

Buiten de geul het grootzeil, met een eerste rif, omhoog en als dan de fok is uitgerold, lijkt de boot vooruit te schieten en staat er 7,2knts SOG op de klok. Bij de splitsingston gaan we voordewind de Hals in. De fok klapt op dit soort rakken van links naar rechts over de overloop. Het voegt weinig toe aan het zeilcomfort. Het klappen los ik op door de fok iets in te rollen en de schoot strak te trekken waardoor het zeil in het midden komt te staan.

Als je door de Hals vaart, dan kom je langs stukken die minder dan een meter diep zijn en wel heel sfeervol en rustig aan doen. Die plekken waar je in alle rust zou kunnen ankeren, maar vooral bedoeld zijn als rust- en eetplaats voor de vis.

We kruisen door de geul richting Ouddorp, gaan voorlangs richting Hompelvoet. De wind trekt aan en op het aandewindse rak moeten we behoorlijk aan het werk om te voorkomen dat we uit het roer lopen. Iets dat we rond ons heen regelmatig zien gebeuren. In veel gevallen lijkt te worden veroorzaakt doordat er teveel zeil op staat.

Het stuk boven de Hompelvoet is een deel van de Grevelingen waar ik minder regelmatig kom. Daarom ook wat meer zoeken naar de juiste betonning. Daarnaast komen er ook steeds meer staken in het vaarwater te staan. Sommige steken een paar meter boven het oppervlak en zijn zichtbaar, eventueel geïllustreerd met een gekleurd lint. Er is een steeds groter wordend aantal die een halve meter boven het wateroppervlak zijn afgebroken en veel minder goed zichtbaar zijn. Nu maakt een tak niet direct een kras of deuk in de huid van een boot, maar je schrikt wel als er ineens iets tegen de romp aankomt. Ik vraag me dan ook met regelmaat af waarom er steeds meer staken ongemarkeerd in het vaarwater mogen worden geplaatst. Iemand die het antwoord weet?

De wind is iets gekrompen als we richting Herkingen gaan. Om een denkbeeldig wedstrijdelement aan te brengen zoeken we een paar boten uit die in dezelfde richting aan het kruisen zijn en proberen deze voorbij te komen. Bij de een lukt dit en de ander moeten we laten gaan, wat ook oké is.

Het laatste voordewindse rak het geultje naar de haven in, aan het eind een opsteker maken om het grootzeil te laten zakken en dan terug de box in voor een natje, knabbel en een babbel. Vanuit de kuip kunnen we terugkijken op een super zeildag.

Gevaren mijlen