Derde geworden bij clubwedstrijd

Derde geworden bij clubwedstrijd

Zaterdag 18 september was daar weer de jaarlijkse clubwedstrijd. Om 9.10u wakker gebeld door BJ, hij is onderweg. Iets dat wij nog niet konden zeggen; lagen er om half drie in en om nou te zeggen dat ik helemaal fit de telefoon beantwoordde....

Het tweede bemanningslid verschijnt aan boord als we net de eieren met spek op hebben. Ik sla de koffieronde over. Tijd om de boot wedstrijdklaar te maken, buiskap eraf enzo. De keuze om de genua erop te zetten of met de high aspect valt in het voordeel van de HA; hiermee kunnen we hoger aan de wind varen en is met de verwachte 10 - 15knts wind ook prima om snelheid te maken. Het nadeel van de genua is, dat deze vrij bol is gesneden en dat scheelt ongeveer 30graden dat ik minder hoog aan de wind kan varen.

Even de route ophalen en inplotten in Maxsea terwijl BJ de overige bemanning instrueert hoe we met al die zeilen op het voordek omgaan. Naast de high aspect ligt er een genua in de rail om eventueel vliegend te kunnen hijsen en er ligt een genaker in het voorluik. Voor de een is het de eerste wedstrijdervaring en voor de ander is het inmiddels de tweede keer dat hij bij mij aan boord de wedstrijd meezeilt.

De start is een vrije start, tussen 13.00u en 13.30u mag je starten. Dit is gedaan om de drukte rond de start te vermijden en zo meer boten aan te moedigen aan de clubwedstrijd mee te doen. Er verschijnen 15 boten aan de start.

Het is 13.14u als we de startlijn passeren en in het aandewindse rak richting de Grevelingenboei gaan. Lopen hoog aan de wind en de snelheid zit er al snel in. De wind is NW en zal naar verwachting krimpen naar W. Door de vrije start, is niet goed te zien hoe we in het veld liggen, behalve met degene die vlak voor ons over de streep zijn gegaan, maar die hebben we bij het ronden van de eerste boei al achter ons gelaten.

Rond de Mosselbank hebben meerdere verenigingen besloten een wedstrijd te organiseren waardoor het druk is met een diversiteit aan boten. In een enkel geval is een gil nodig om de ander eraan te herinneren heo het ook alweer zat met de BB / SB-regel. Gelukkig komen we er zonder kleerscheuren tussendoor.

Bij het ronden van de G7 gaat de genaker omhoog. Dit gaat heel soepel en we voelen hoe de boot vooruit wordt getrokken. Dit is genieten! De gijp bij de G10 gaat ook probleemloos en de snelheid loopt op tot 7.5knts. Het enthousiasme groeit en zien dat we inlopen.

Het kruisrak zijn voor mijn boot lastige rakken, maar met de HA op lukt het om hoog aan de wind te varen en toch boven, en soms ruim boven, de 5knts te blijven. De overige rakken zijn met de genaker prima te doen, soms een rak afkruisen, maar dan ligt de snelheid ook hoger waardoor we een langere afstand weer sneller kunnen afleggen.

Voor ons vaart een en hebben besloten dit als class te nemen. Op alle ruimere rakken lopen we in en op het aandewindse rak verliezen we, zeker als het aan boor iets te gezellig wordt en het me afleidt bij het toch geconcentreerd sturen om rond de 30graden te blijven.

In de tweede ronde vaart een Belgische boot gelijk met ons op en mijn inschatting is, dat zij op hetzelfde moment bij de bovenboei zijn als wij en we na het hijsen van de genaker moeten uitwijken. Ik kan nog steeds niet op mijn vingers fluiten, maar Kees laat van zich horen en al gebarend leggen we uit wat we aan het doen zijn en of zij ruimte willen geven. Ze geven aan ons door te hebben en gaan overstag. Een pluim voor deze behulpzaamheid. Op naar voorganger...

In het rak naar de gele ton krijgen we van het wedstrijdschip te horen dat we twee i.p.v. drie ronden varen. Opschieten dus. We lopen in en iedereen is tot het uiterste gespannen om zo scherp mogelijk te zeilen. We gijpen en een windshift helpt ons om de ton bezeild te maken en de Breehorn voorbij te lopen. Nu vasthouden.

We ronden de boei heel soepel, genaker is supersnel binnen en de HA staat al voordat we rond zijn. Grootzeil aan en opletten. Iets hoger sturen, al het gewicht in reling en meeklappen, gaan als zij gaan. Het zal er om spannen. Nog een klap. Gaan we de 'All Loose' ook inhalen?? Dat is te mooi voor woorden. Kijken, meten, nog een keer overstag, weer een windshift, hoog zeilen, een laatste klap naar de finishlijn. Net wel, net niet, het zal er om hangen.

Beetje knijpen en we gaan recht op het finish schip af. Met minder dan een meter van de boot ga ik overstag en zijn we over de finishlijn en zijn de Breehorn voor gebleven. Het enthousiasme aan boord is groot. We zijn het er allemaal over eens dat we geweldig hebben gezeild.

's Avonds na de bbq worden de prijzen uitgereikt. Met spanning wachten we wanneer we worden genoemd. De laatste vijf zijn genoemd, maar wij niet. De tweede groep van vijf is genoemd, maar wij niet. In ieder geval bij de eerste vijf geëindigd. De blijdschap is van mijn gezicht te lezen. Nummer vier, weer niet, dus we zitten bij de eerste drie?! Ja hoor, het verlossende woord van Ton, we zijn derde geworden, we hebben de Breezer en de Poppedien voor ons moeten laten. Wauw, helemaal onverwacht en superblij met deze prestatie!

Het verhaal van de 'tegenpartij' is op

De gevaren track

De uitslagen

Gevaren mijlen