Naar de Roompot met een windwaarschuwing

Naar de Roompot met een windwaarschuwing

Om half 12 word ik wakker met als eerste gedachte: "wat doet het getij en hoe laat moeten we dan weg?" Ik sla de Reeds er op na en zie dat we om 13.00u buiten moeten zijn. Ondanks alles voel ik me wakker en heb zin om te gaan. De weersverwachting is op dat moment ZW 5. We overleggen wat te doen, of via Vlissingen en dan binnendoor of naar de Roompot. Ik zet beide koersen uit en we besluiten buiten welke van de twee het wordt.

Donkere wolken zijn ons deel vanmiddag. Na de pieren is het water betrekkelijk rustig en kiezen we ervoor naar de Roompot te gaan. Het 2e rif laten we zitten en de high aspect gaat uit. Met een ruimewindse koers richting het noord-noordoosten.

Daisy gaat plat, zij is nog moe en heeft last van haar schouders van het intensieve sturen. Ik zit heerlijk buiten met een kop koffie en heb het wel naar m'n zin. De golven rollen onder me door. Het wordt ook mistig en de wind neemt in kracht toe tot ZW 6Bft. Ondertussen maak ik een overweging hoe de Roompot aan te lopen; het laatste wat ik wil is dat voordewind doen.

Als ik de vijf rond mij liggende vissersschepen heb ontweken en het waypoint voorbij ben, vaar ik nog een paar mijl door om daarna de high aspect binnen te halen en een stormrondje te maken. Heel soepel verleggen we de koers richting Roompot. Dan meldt post Ouddorp zich met een weerbericht: windwaarschuwing alle districten ZW6. Nog een paar uur en dan zijn we in de beschutting van het land. Voor nu zeilt het nog heel comfortabel.

Vlak voor de sluis nog een bui, geen harde buien met veel regen of onweer, maar net voldoende om nat te worden en te constateren dat ook een duur Musto Breathable HPX T8000 niet waterdicht is. Veel tijd om daarover na te denken heb ik niet want de sluis is open en de zeilen moeten nog naar beneden en de stootwillen nog naar buiten en de landvasten nog aan de bolders en we moeten rekening houden met de overige boten en.....

We varen naar de Roompot Marina met het verlangen naar een douche en een smaakvol maal. Nog even sturen en zorgen dat we door de stroom niet op een ton worden gezet, voor we in de haven zijn.

Niet bekend in deze buurt vraag ik de havenmeester waar een restaurant is. Hij wijst op het grote gebouw aan het begin van de haven "Brasserie Bestevaer". Wat we daar hebben meegemaakt is een verhaal op zich. Op veler verzoek (...) hierbij de verwoording van Daisy:

Brasserie Bestevaer is nog open en we bestellen beiden een biefstuk. Het eten wordt met een verveeld gezicht op tafel gezet. Saus komt in een plastic bakje op het bord erbij. Ach, we zijn hongerig en moe dus wat eten doet ons goed. We willen nog wat na en kijken op de verschillende kaartjes op tafel. Eén espresso en heb je misschien likeur 43?' vragen we. Ze weet het niet. 'Ok, mocht het er niet zijn dan graag een Baileys zonder ijs'. Binnen een minuut is ze terug..'tja, ik heb het niet, ik heb alleen gewone uit het apparaat'. We kijken elkaar aan of wij iets missen... geen likeur, geen espresso? 'Ja, alleen wat uit het apparaat komt', zegt ze enigszins geërgerd. Nou, weet je, doe maar iets gewoons dan uit het apparaat en een Baileys zonder ijs', kan ik nog net melden voordat we in lachen uitbarsten. We verontschuldigen ons dat we melig zijn van vermoeidheid door twee zware zeildagen tijdens de vakantie. Ze fleurt op bij het woord vakantie. 'Ja, ik kom ook net terug en ik ben echt moe, helemaal kapot'. 'Veel wezen stappen' vragen we?' 'Ja, in Spanje, iedere avond' zegt ze met enige trots.

Gregor wil graag nog ijs. Dat kan niet, de ijsbar blijkt al gesloten. Gregor houdt ongelovig de kaart met kant en klare Ben and Jerry's ijscupjes omhoog. ‘Ja, daar hebben we niet veel meer van maar loop maar mee om wat uit te zoeken'. Voor een volle koelkast wijst hij een cupje aan en terwijl hij zich omdraait om terug te lopen zegt ze: ‘nee, dat mag u zelf pakken en meenemen'.

Blijkbaar heeft haar collega het wel gehad voor vandaag want hij brengt ondertussen alvast de rekening. Appeltaart en slagroom staan op de rekening ondanks niet besteld of gekregen en we wenken haar. 'Duhuh' zegt ze en rolt met haar ogen, 'ik had gezegd dat ze dat er af moesten halen'. Na haar terugkomst legt Gregor zijn creditcard op het schoteltje. Ze kijkt er naar en roept naar haar collega ettelijke meters verder 'Johan, doe jij dat even zo'n creditcard!' Zonder ook maar op te kijken loopt ze weg.

Horeca is een vak... en lachend lopen we de deur uit richting boot.

Log: 1356.0Nm (gevaren: 27.1Nm)

Gevaren mijlen