Zeiltraining (4)

Zeiltraining (4)

Vandaag is het de bedoeling om op de motor te manoeuvreren. Bij een kop koffie eerst een stukje van de theorie doorgenomen a.d.h.v. de 1805-kaart. Waarom liggen de rode boeien aan de zuidzijde van de Grevelingen als de zee in/aan westzijde ligt? Tja, goede vraag. Antwoord is redelijk simpel; de verlangde sluis ligt niet in de Grevelingendam. Dus hoe gaat het dan wel? En zo praten we verder over boeienlijnen, en manoeuvreren op de motor. Ik wil dat ze, naast al het andere dat er te leren is, ook leert hoe je de boot op de motor aanlegt. Onder zeil aanleggen is de volgende stap...

Het vertrek uit de box spreken we voor, realiseren ons dat er in de haven ruim 20knts staat, komend uit ZZO en ook dat we daarmee een list moeten bedenken om recht uit de box te komen. Zij aan het roer en een geleidingslijn om de lijn gelegd die loopt van de steiger naar de meerpaal. Als roerganger moet je dan ook nog de landvast aan loef bedienen om de boot bij de paal te houden. Dit lukt niet en ik, toch enigszins gespannen over wat er gaat gebeuren, besluit in te grijpen; de kracht die op de achterzijde van de boot staat is teveel om tegen te houden. Dus wisselen we van plaats. Achter houd ik de boot vrij van de meerpalen en dan gebeurt wat je niet doorgesproken hebt, nl. dat de geleidingslijn voor uit haar handen schiet. De wind is onverbiddelijk en duwt haar dwars in de box. Met vereende krachten houden we de boot vrij en komen verder probleemloos de haven uit.

We varen richting Mosselbank om daar de theorie van het aanleggen te toetsen. Een plekje een beetje uit de wind is niet te vinden. Wat dat betreft zou die ventilator best iets lager mogen staan.

Aan hoger wal van de steiger stuur ik de boot terwijl zij afstapt en de landvast als spring naar achteren legt. Nog even vieren en dan een knoop erop en het gas erbij, en zowaar, de boot trekt zich naar de kant. Ter toets het gas terugnemen en meteen ontstaat er meer ruimte tussen boot en wal. Overige landvasten vast en de boot ligt. Dit proberen we nog een keer maar nu stap ik op de kant. Je moet er wat voor overhebben om iemand te leren varen...

Na een heerlijke lunch en doorspreken van de theorie, gaan we havenwaarts. Ook bij het vertrekken is het handig om zoveel als mogelijk van de wind gebruik te maken. Motor een beetje vooruit en de wind doet de rest. In z'n achteruit wordt de boot minder bestuurbaar en daarmee minder eenvoudig om weg te varen. Boot wordt keurig de Mosselplaat uitgestuurd richting haven.

In de haven weer terug naar mijn eigen box. Handig met de lijnen erin zodat de boot netjes in een V wordt opgevangen. Na een moment van machteloosheid van mijn kant en hulp van de kant, ligt de boot weer op haar vertrouwde plek. Over deze ervaring praten we nog ruim na. Kwetsbaarheid is mooi, maar tegen welke prijs.....

Hiermee een enerverende trainingsdag afgesloten en nu ontspannen bij de Mattheus Passion.