Veiligheidsmaatregelen bij zeilen rond Engeland
Pagina uit het logboek van Uisge Beatha
- 4 min.
- nov 5, 2024
- General
- Zeilen
- Logboek
- Tochten
- okt 3, 2019
In de aanloop naar mijn rondje Engeland, eigenlijk rond Groot Britannië en Ierland, heb ik ook een aantal veiligheidsmaatregelen getroffen aan boord van Uisge Beatha.
Veiligheidsmaatregelen bij zeilen rond Engeland
In de aanloop naar mijn rondje Engeland, eigenlijk rond Groot Britannië, heb ik ook een aantal veiligheidsmaatregelen getroffen. Gaandeweg de reis heb ik hier vragen over gekregen en wil onderstaand een niet-uitputtende opsomming geven.
Veiligheidsmiddelen en veiligheidsuitrusting
- Lifejacket: ik draag een Kru Sport Pro lifejacket dat zich eenmaal in het water automatisch opblaast en is voorzien van een band tussen mijn benen door die voorkomt dat het vest niet op zijn plaats blijft. Deze klik vast zodra ik het vest aantrek. Aan het lifejacket zitten verder een:
- Stroboscopisch licht dat aangaat zodra het in contact komt met water. Deze had ik altijd op de buitenzijde van mijn lifejacket zitten, maar gezien de hoeveelheid regen brandde het lampje continue, dus deze aan de binnenzijde bevestigd.
- Een mes aan een lijn in een hoes.
- Een zogeheten Personal Life Beacon. Deze zendt na activatie een noodsignaal uit via de satellieten dat vervolgens door reddingsdiensten kan worden gezien. Daarbij zendt het de positie uit waar deze PLB is.
- Om mij aan de boot vast te maken zit er permanent een life line aan met twee haken waaraan een korte en een lange lijn vastzit.
- Tot slot heb ik de afstandbediening van de stuurautomaat aan het lifejacket zitten om de stuurautomaat te kunnen bedienen.
- Lifejacket bemanning: dit is een Secumar vest en naast de eerder genoemde lifeline zit ook hier een AIS (Automatic Identification System) beacon aan. Zodra het vest in het water komt en zich automatisch opblaast, wordt de Man Over Board en het GPS-signaal geactiveerd. Deze verschijnen op het boordnet van de boot waardoor ik kan aflezen waar dit beacon is, maar ook omliggende schepen dit kunnen waarnemen. Tevens zit hier een stroboscopisch lampje in.
- Reddingsvlot: Aan boord is er een reddingsvlot dat in het geval er gezonken wordt als overlevingsvlot kan worden ingezet. Deze is in de bakboordhoek van de kuip vastgemaakt zodanig dat als deze overboord wordt gegooid
- Flares: zijn er vier flares die in geval van nood kunnen worden afgestoken. Deze zijn vooral 's avonds en 's nachts zichtbaar.
- Handheld marifoon.
- Plastic afsluitbare bus waarin een aantal van bovenstaande middelen zitten die onder handbereik staat en zo kan worden meegenomen. Hier zitten ook dingen als etenswaar in.
- Een werpboei die in geval van een MOB naar de drenkeling kan worden toegeworpen.
- In de kuip een scherp mes dat binnen handbereik ligt.
- Schijnwerper: niet direct een veiligheidsmiddel, maar vooral praktisch om de omgeving uit te lichten.
Door het gangboord lopen twee zogeheten looplijnen (Jackstays or Jacklines). Dit zijn twee platte polyester banden (breeksterkte 2500kg) die van de punt van de boot naar respectievelijk de stuurboord en bakboord achterzijde lopen. Zodra ik bijv. de kuip uitga om aan dek iets te doen, clip ik mijzelf hieraan vast, maar ook als ik achter het roer zit en ik wil aan de boot vastzitten.
Daarnaast lopen er twee eveneens platte polyester banden buiten de boot langs. Hier heb tijdens de reis vele vragen over gehad naar het waarom. Er is een band die loopt van stuurboord voor naar bakboord achter en de andere band van bakboord voor naar stuurboord achter. Beide banden lopen ook tussen de zwemtrap en de romp. De zwemtrap is vastgeklikt maar niet geborgd.
Het, vooralsnog theoretische, idee is als volgt. De voorwaarde is dat als ik op het dek aan het werk ben, ik aan de looplijn in het gangboord mijzelf heb vastgeclipt. In het geval ik overboord ga, dan is er nauwelijks een kans dat ik zelfstandig aan boord kan komen. Mijn mijn volle gewicht inclusief zeilpak hangend over de reiling maakt dit feitelijk onmogelijk, zeker als de boot ook nog eens snelheid maakt. De afstandsbediening aan mijn vest, daarmee kan ik nu de stuurautomaat uitschakelen. Door nu de tweede haak van mijn lifeline aan de lijn de clippen die buiten langs loopt ben ik op twee punten met de boot bevestigd. Nu zou ik met mijn mes die lifeline kunnen doorsnijden die aan de binnenste loopband zit. Hiermee krijg ik ruimte om naar de achterzijde van de boot te komen. Door de gekruiste lijnen wordt de trap naar beneden getrokken en hang ik in het midden van de boot. Hier vandaan zou ik weer aan boord moeten kunnen komen.
Zoals gezegd, het is een theoretisch idee waarvan op een rustige warme dag met een aangename watertemperatuur en wat mensen aan boord, dit eens uitgeprobeerd moet worden.
Navigatie
Op navigatiegebied is er een Raymarine e7-plotter met een Navionics kaart van het gehele gebied van mijn reis. Op het schuifdak naar de kajuit staat een iPad in een waterdichte hoes met als navigatiesoftware iNavx en Navionics kaarten. Eveneens van het gehele gebied. Tevens van het hele gebied de papieren kaarten en de bekende Reeds.
Voor gegevens over getij en stroming heb ik veelvuldig de 'Imray Tides Planner' app gebruikt. Indien nodig heb ik lokale stroomatlassen gebruikt omdat de app niet die mate van detail geeft die soms noodzakelijk is.
Aan boord van Uisge Beatha is een AIS geïnstalleerd. Deze zendt elke drie tot zes minuten de positie uit van de boot en die kan dan op sites als Marinetraffic of Vesselfinder worden uitgelezen. De praktijk heeft geleerd dat dit niet optimaal werkt. Dit wetende heb ik op stukken de app 'Oncourse' gebruilkt. Deze zendt o.b.v het gps-signaal van de telefoon de positie uit door gebruikmaking van het mobiele netwerk. Dit werkt alleen als ik met mijn mobiel ook bereik heb. Het dataverbruik van deze app is minimaal en daarmee nauwelijks impact op mijn databundel.
Zorgen voor zeilcomfort
Naast bovengenoemde veiligheidsmiddelen, heb ik met mezelf de afspraak dat ik bij windkracht vijf of er hoger er niet uit ga e/o als er golven staan van 2meter of meer. Nu is die windkracht voor meerdere uitleggen vatbaar omdat het nogal uitmaakt of je tegen windkracht vijf moet inbikkelen of dat je een ruime wind hebt en de uiteindelijke schijnbare beduidend minder is. Hiermee wil ik maar aangeven dat de combinatie van beide bepalend.
Daarnaast als ik met het meisje zeil, hebben we de afspraak dat als een van beiden het niet comfortabel vindt, we teruggaan of binnen blijven. Misschien conservatief, maar daarmee zorgen we ook samen dat het aan boord leuk blijft.
Gerelateerde artikelen
Vanuit Burnham on Crouch naar Ramsgate Crossing Thames Estuary
Het is ook in deze haven gelukt om weer een klus aan de boot te hebben, omkleed met een leuk......
Lees verderMet moeite weg uit Southwold richting Burnham on Crouch
Er zijn van die vertrekken die minder makkelijk zijn en je dat dan eigenlijk de hele tocht met je......
Lees verderSouthwold-Getij-en een blauwe romp
Southwold, een mooi landelijk plaatsje waar een delivery skipper zijn boot niet kan aanleggen....
Lees verderDeel deze pagina
Logboek Categorieën
- General 75
- Te water lating 7
- Motor 35
- Zeilen 258
- Binnenboord 32
- Logboek 435
- Onderhoud 100
- Statistiek 12
- Tochten 349
- Hardlopen 52
Reacties