Tussen de buien door van Cowes naar Eastbourne

Tussen de buien door van Cowes naar Eastbourne

De mooie en winderige dagen van Cowes gaan we achter ons laten voor een dag met wind en regen. Eigenlijk een veel te leuk plaatsje om nu al uit weg te gaan. Vandaag is qua wind wel de dag om te gaan en met de weersverwachtingen voor deze week wordt het nog een hele kluif om zaterdag in Herkingen aan te gaan komen. Per dag kijken we wat haalbaar is.

Om half 7 gooien we los terwijl het merendeel van de binnenkom van de haven nog in coma ligt; drinken kunnen die huurders van Sunsail wel... De eerste uren wordt het motoren en pas op het open water tussen de Isle of Wight en Selsey Bill kan er wat zeil bij. Tegen de tijd dat we Selsey Bill naderen heeft het front dat we al een tijdje in zicht hadden zich voldoende ontwikkeld om een bak water naar beneden te laten komen zodanig dat ook de boeien, en die liggen best dicht bij elkaar, niet meer te zien zijn. Dit was de eerste bui. In no-time ontwikkelen de golven zich en klotsen we op een voordewindse koers alle kanten uit. Afkruisen is in zo'n geval het best haalbare om ook druk in het zeil te houden. Uit voorzorg had ik de twee riffen van eerder laten zitten en met deze koers is dat eigenlijk te veel. Het wachten was eigenlijk op het moment dat de wind naar de 18kn zou gaan en van richting zou veranderen en dan zijn de twee riffen wel nodig.

Als we t.h.v. Brighton varen horen we een conversatie op de marifoon met 'Solent Coastguard'. Het was sowieso al druk met allerlei reddingsoperaties, maar deze viel na het incident van gisteren op. Het bleek dat er een zeilboot met motorproblemen is. De Coastguard vraagt of alles verder ok is, mensen hun lifejacket aan hebben, kortom de gebruikelijke vragen. De boot antwoordt dat het ok is en zij hun zwemvestjes aan hebben. Waarop de Coastguard zegt elke 30 minnuten contact te hebben of het ok is en zij een haven kunnen bereiken. Lijkt me redelijk met deze wind en vlak voor de haven zorg je dat je een plan in stelling hebt. Nou, nee. De boot wilde graag een sleep. De RNLI is niet te beroerd om uit te rukken en gaat naar de zeilboot toe voor een sleep. Het blijkt een van de boten die ook gisteren botsend binnenkwam.

De weerinformatie liet zien dat er aan het begin van de middag een bui tot ontwikkeling zou komen waar 10,3mm/3u aan neerslag uit zou komen. Dit is veel! We zien rondom ons heen de bui zich ontwikkelen en het zicht minder worden. Ik heb me voorbereid op een paar natte uren, maar op de een of andere manier lijkt er een soort van cirkel rond de boot getrokken die ook met ons meegaat waarin het helder is en geen spat regen valt. Na een uurtje klaart de lucht, is het front voorbij en zijn wij nog steeds droog.

Voorbij Brighton komen we steeds meer onder lagerwal als we richting Beachy Head en op een halvewindse koers met uitschieters tot 22kn (ware wind) loopt de boot als een speer, maar komen er ook soms forse rollers onderdoor. Als het lukt hierop mee te surfen is het leuk, maar dat lukt niet altijd en maakt Uisge Beatha ook wel eens een schuiver. In de vier maanden varen heb ik wel gezien en geleerd hoe solide deze Dehler 36 JV in het water ligt.

In 1831 werd begonnen met de bouw van de Belle Tout vuurtoren bij Beachy Head. In 1834 werd de vuurtoren in gebruik genomen. Omdat mist en laaghangende bewolking vaak het licht van deze vuurtoren belemmerde, werd een tweede vuurtoren gebouwd in de zee net voor Beachy Head. Deze toren was 43 meter hoog en werd in oktober 1902 in gebruik genomen.[2] De toren werd gedurende 80 jaar bemand door drie vuurtorenwachters. In 1983 werd het licht in de vuurtoren geautomatiseerd. Vanwege erosie van de klippen werd in maart 1999 de Belle Tout vuurtoren 15 meter landinwaarts verhuisd.[4]

We ronden Beachy Head vlak onder de kust en hebben nagenoeg vlak water. Nog wat gestoei met een oplopende boot die kort op ons gaat zitten. Ik moest ineens denken aan de tekst van de visser die mij toeriep op de cliff van Portland Bill...

De 62Nm in 10uur afgelegd, een hoog gemiddelde. Ik reken voor tochten met een gemiddelde van 5kn en ik houd dit in mijn logboek al een poosje bij en zie dat dat aardig overeenkomt.

In het immer rustige Eastbourne zit aan de haven een erg goed Indiaas restaurant voor een lekker maal na deze dag en maken we een plan voor morgen. we gaan naar Dover, niet omdat het de leukste haven is, maar geeft wel de beste uitvalmogelijkheid om verder te komen. Het zou ook zo maar kunnen zijn dat we daar een aantal dagen verwaaid liggen. De herfst is echt begonnen.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	2744 Nm
Logboek eind	2806 Nm
Afgelegde afstand	62 Nm