Dartmouth naar Weymouth en het ronden van Bill of Portland

Dartmouth naar Weymouth en het ronden van Bill of Portland

Na aankomst in Dartmouth verkouden en grieperig geworden, warm/koud, keel als schuurpapier doorlopend met papieren zakdoeken onder mijn neus. Wel de kant op gegaan om een beetje door het stadje te dwalen en op een bankje over de rivier te kijken. Het is een drukte van belang op The Dart en dat gekrioel kan ik me wel in verlaten.

Vrijdagmiddag mij aan stukje huisvlijt gewijd door het splitsen van twee nieuwe landvasten, niet alleen de lus, maar ook een tamp eraan gesplitst. Ik denk dat sommige van mijn landvasten net zo oud zijn als de boot en zeker niet meer zo soepel en rekbaar als oorspronkelijk bedoeld. I.t.t. de bestaande lijnen nu gekozen voor 3-strengslijn polyamidelijn.

Zaterdag 14 september 2019

Hardlopen zit er vandaag niet in; alles in me protesteert. Ik snotter me een weg naar de douche om daarna de boot te verplaatsen via het tankstation naar het ponton om de steiger vrij te maken voor de beveiliging die daar komt te zitten voor het inschepen van passagiers van het cruiseschip. Dat dit wordt gewaardeerd blijkt dat ik en voor de watertaxi niets hoef te betalen en ook geen liggeld.

Ter afleiding het pontje naar het tegenover Dartmouth gelegen plaatsje genomen. De cappuccino ter plaatse was lekker en de heuvels te vermoeiend om tegenop te klimmen. Terug naar de overkant en daar een tijd aan de kant naar de roeiwedstrijden zitten kijken. Paar leuke gesprekken gehad met andere bankzitters.

Plan is zondag verder te gaan naar Weymouth. Dit is wel een navigatiepuzzel i.v.m. het ronden van Bill of Portland, een van de gevaarlijkste stukken van de zuidkust om te ronden. Kort gezegd zijn er veel overfalls en heb je qua navigatie twee keuzes, t.w. of heel kort, en dan echt heel kort zodat je bijna de rotsen kunt aanraken, de ronding maken of minstens 5Nm van de kust afblijven. Alles daartussen is een heksenketel waarbij het weer bepaalt hoe erg die heksenketel is. Dit stuk water wordt ook wel Tidal Race genoemd.

Tidal race or tidal rapid is a natural occurrence whereby a fast-moving tide passes through a constriction, resulting in the formation of waves, eddies and hazardous currents. The constriction can be a passage where the sides narrow, for example the Gulf of Corryvreckan and the Saltstraumen maelstrom, or an underwater obstruction (a reef or rising seabed), such as is found at the Portland Race.

In extreme cases, such as Skookumchuck Narrows in British Columbia, through which tides can travel at more than 17 knots, very large whirlpools develop, which can be extremely hazardous to navigation.

Doel is om rond de kentering van het getij ter plaatse te zijn en dan met de opkomende stroom mee rond Portland Bill te sturen. Deze kentering ligt op Dover HW+5h. De opkomende stroom zorgt er ook voor dat je zuidwaarts wordt getrokken, dus richting de overfalls. Om dat te voorkomen stuur je op de dieptelijn en die ligt dan tussen de 3-5 meter. Ik steek twee meter.

Het vertrek vanuit Dartmouth wordt daarmee dus meer bepaald door het moment waarop je bij Portland Bill wilt zijn, dan het moment dat je vanuit Dartmouth de stroom meehebt.

De hele dag zijn er op de rivier The Dart roeiwedstrijden geweest in verschillende klassen. Mooi gezicht. Op enig moment wil de havenautoriteit weten hoe lang dit nog gaat duren en geeft de exacte tijden waarop het donker is en er dan niet meer gevaren mag worden. Hier lijkt ook verder geen discussie over te bestaan. De wedstrijden zijn op tijd klaar. Maar, er is nog een andere reden waarom het op tijd klaar moet zijn, nl. dat het cruiseschip dat voor de jetty ligt, gaat vanavond varen en daarvoor wordt de rivier afgesloten voor alle verkeer.

Vanaf het ponton liggen we eerste rang om te zien hoe dit schip onder begeleiding van een sleper en verschillende loodsboten loskomt van de moorings. Een van deze moorings was ruim onder water getrokken. Toch fijn dat die dingen een beetje vastliggen.

Het meest spectaculaire, nl. het keren van het schip gebeurt, verderop op de rivier omdat daar meer ruimte is en daar kan ik nu niet komen. Tezamen met de pillen die ik tegen verkoudheid heb gekregen van de boot voor me, vertrek ik richting bed.

Zondag 15 september 2019

De dauw ligt als pareltjes op de boot en de volle maan is boven land door het mistige ochtendgloren nog te zien. Een rustgevend gezicht als ik mijn hoofd buiten de kajuit steek. Het lijkt erop dat de pillen hebben geholpen; voel me een stuk beter en fit genoeg om te gaan varen.

Bij het aanzetten van de apparatuur heeft de Raymarine plotter besloten vandaag geen route te willen gaan volgen. Wel een heel onhandig gekozen moment. Waarom? Kansloze vraag. Tijdens het varen gezocht naar een oplossing, maar het enige dat ik lees is het uitvoeren van een volledige reset. Lijkt wel Windows. Als je de helpdesk belt met een probleem aan een Windows-computer is de eerste vraag vaak, heeft u 'm al uit en weer aangezet? En als het daarmee niet snel genoeg wordt opgelost, dan volgt de onfortuinlijke opmerking dat misschien het image moet worden teruggezet. Dan weet je dus dat je je laptop voor geruime tijd niet kunt gebruiken.....

De plotter start nog wel op en werkt verder dus ik kan alles veiligstellen en daarna alles terugzetten naar de fabrieksinstellingen. Hierna werkt alles weer naar behoren.

Kan een poosje zeilen, maar de wind houdt er na een paar uur mee op. Als ik te vroeg in de buurt van Bill of Portland ben, kan ik altijd nog de koers naar buitenlangs verleggen omdat binnendoor met stroom tegen geen optie is.

De stroom tegen helpt te zorgen dat ik strak om HW +5u vlak voor Bill of Portland ben. Het is druk op de kust. Kan bijna zien wat de mensen aan hebben. Strakke focus op de dieptemeter en de kaart. Rechts van mij zie ik de overfalls en de witte koppen op het water en voor me is het water rustig. Heb iets stroom mee. Het is alleen een visser die vindt dat ik te dicht langs de kust vaar en roept: "Fuck off, you got the whole fucking sea". Duidelijk wat hij ervan vindt.

Laatste stuk naar Weymouth is bezeild en voert o.a. langs Portland Harbour en RAF Portland. Op de marifoon is het druk met boten die hulp nodig hebben, ik hoor zelfs Jersey-coastguard en heb ook Oostende-radio gehoord. Dat had nog even niet gehoeven. Ter afleiding op de achtergrond Black Sabbath aangezet.

RAF Portland is a former Royal Air Force and ROTOR radar station on the Isle of Portland, Dorset, England. Located close to the Verne Citadel and East Cliff, the station was established in the 1950s as part of a nationwide air defence radar system built by the British Government during the Cold War.[1] The station became a scheduled monument in 2004 and now the site of Fancy's Family Farm.[2]

's Avonds krijg ik via het Zeilersforum bericht dat de NL-boot die voor me ligt van een van de leden van het forum is. Kennisgemaakt en bij een biertje gezellig zitten kletsen. Mooie afsluiting van deze dag.

De track laat zien hoe dicht ik langs Bill of Portland ben gevaren:

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	2620 Nm
Logboek eind	2676 Nm
Afgelegde afstand	56 Nm