We komen op eigen kiel in Belfast aan

We komen op eigen kiel in Belfast aan

Woensdag 07 augustus 2019

De haven van Campbeltown is klein, wordt gerund door vrijwilligers -lezen we bij het hek naar de steigers-, heeft op de kant een keurig douche- en toiletgebouw en veel meeuwen a.g.v. de vissersschepen.

Een wandeling door het dorpje laat een wat trieste indruk achter. Veel panden zijn dichtgespijkerd of hebben heel hard onderhoud nodig. Aan de boulevard ziet het er beter uit en zit de betere horeca. Achteraf nog wel een mooie whiskywinkel en -proeverij: Springbank.

At the head of a deep loch sheltered by Davaar Island and surrounded by hills lies Campbeltown, one of the largest towns in Argyll. Located some 38 miles south of Tarbert on the A83, it is often thought of as being the most remote of Scotland's mainland towns. In reality it is the ideal base for exploring the many attractions of scenic southern Kintyre. The town, originally known as Kinlochkilkerran, was renamed in the 1600s by the then Earl of Argyll, the Chief of the Clan Campbell. Elizabeth Tollemache, Duchess of Argyll prompted the building of the first harbour in the early 1700s and the town grew steadily in importance and economic strength over the following 200 years. Its heyday was during the Victorian era, when the town's shipbuilding industry was thriving, its fishing fleet comprised over 600 boats, and it seemed there was a distillery, or several, on every street. There was even a light railway linking the coal mines of the Machrihanish coalfield to the west with Campbeltown Harbour.

Einde middag gaan we nog een stukje hardlopen om de baai heen. Hier ziet het er aanmerkelijk beter uit en is het uitzicht over de heuvels en het water wederom geweldig.

Het meisje heeft curry gemaakt. Tijdens het eten de route rond de Mull of Kintyre en de oversteek via de Irish Sea naar Belfast besproken. Deze zee boezemt wel enig ontzag in. Als de verwachtingen zich een beetje aan zichzelf houden, dan hebben we een bijna windstille oversteek voordat donderdagnacht en vrijdagochtend de ellende over dit deel van Schotland en Ierland wordt uitgestort.

Donderdag 08 augustus 2019

Om drie uur gaat de wekker, de (anti) zeeziektepillen moeten twee uur voor het water op wordt gegaan worden ingenomen. Half vijf opgestaan. Het is nog donker. Wat een verschil met de oostkant van Schotland waar het rond deze tijd al licht was.

Bij vertrek rollen we voor de vorm de genua uit en dat is inderdaad meer voor de vorm dan dat het significant iets in de snelheid doet. Afwisselend pakken we nog wat slaap terwijl er rustig wordt door gemotord. Een schraal zonnetje doet de rest op de nagenoeg vlakke zee.

We varen iets om om zo dicht onder de kust te blijven en van het landschap te genieten. In de verte zien we ook de Mull of Kintyre liggen. Ook hier geen dolfijnen te zien.

Tegen 13.00u draaien we Belfast Lough in en na de eieren met spek gaat de Schotse gastenvlag vervangen worden door de Engelse gastenvlag. Wel een bijzonder moment dat we op eigen kiel vandaag in Belfast gaan aankomen.

In tegenstelling tot wat veel bootjesvaarders doen, nl. in Bangor aanleggen, varen wij het industriegebied van Belfast in en varen door tot na de werf waar ooit de Titanic is gebouwd

The building is located on Queen's Island, an area of land at the entrance of Belfast Lough which was reclaimed from the water in the mid-19th century. It was used for many years by the shipbuilders Harland and Wolff, who built huge slipways and graving docks to accommodate the simultaneous construction of, the Olympic and Titanic. The decline of shipbuilding in Belfast left much of the area derelict. Most of the disused structures on the island were demolished. A number of heritage features were given listed status, including the Olympic and Titanic slipways and graving docks, as well as the iconic Samson and Goliath cranes.

Belfast Marina ligt bij aan het eind van het industriegebied en dichtbij het centrum. Het aantal plaatsen is beperkt en reserveren is niet mogelijk, maar de gok valt goed uit en we krijgen een fijne plek in de zon langs de langssteiger.

Het gebied ziet eruit dat het recentelijk is aangelegd en maakt een verzorgde indruk. Dat is ook zeker te zeggen de de douches die de grootte hebben van een balzaal, maar eerst een steigerdrankje om te proosten dat we in Belfast zijn aangekomen! De komende dagen blijft de boot hier liggen; hebben nog een paar dagen in Belfast centrum geboekt en zondag vliegt Geeske terug waarna ik solo verder ga. De volgende stop wordt waarschijnlijk *The Isle of Man*.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	2019 Nm
Logboek eind	2075 Nm
Afgelegde afstand	56 Nm