Nachtelijke escapades in Tenby

Nachtelijke escapades in Tenby

Het is een drukke en vervelende nacht voor me geweest en de eerste serieuze schade aan de boot is een feit. De RNLI aan boord gehad en enorm geschrokken, maar met mij is verder alles ok. Inmiddels is de verzekering ingelicht en kan ik doorvaren naar Swansea. In die haven kan ik bepalen of ik met een noodreparatie verder kan. Voorlopig is dit het even voor hier, geen foto's of verdere toelichting.

Rond het middaguur vertrek ik uit Tenby richting Swansea. Het wordt een motortocht, de zoveelste. In de drie maanden dat ik nu weg ben, bijna 1400Nm afgelegd en 180 motoruren. Bij vertrek is het nog droog, maar dat gaat het de komende zes uur niet blijven.

De lange oceaandeining laat zich hier van zijn slechtere kant zien. In de deining zit een korte onregelmatige golfslag die bij het zeilen prima te doen is, maar al motorend rolt de boot alle kanten uit. Eerder kreeg ik de vraag of ik nog zeeziek word. Dit zou het type zee zijn als ik lang binnen blijf of ga zitten lezen, dat het zou kunnen gebeuren. Tot op heden ben ik hier gelukkig vrij van gebleven.

Swansea (/ˈswɒnzi/; Welsh: Abertawe [abɛrˈtawɛ]), is a coastal city and county, officially known as the City and County of Swansea (Welsh: Dinas a Sir Abertawe) in Wales.[2] Swansea lies within the historic county boundaries of Glamorgan and the ancient Welsh commote of Gŵyr on the southwest coast.[3] The county area includes Swansea Bay (Welsh: Bae Abertawe) and the Gower Peninsula. Swansea is the second largest city in Wales and the twenty-fifth largest city in the United Kingdom. According to its local council, the City and County of Swansea had a population of 241,300 in 2014. The last official census stated that the city, metropolitan and urban areas combined concluded to be a total of 462,000 in 2011; the second most populous local authority area in Wales after Cardiff.[4] During the 19th-century industrial heyday, Swansea was the key centre of the copper-smelting industry, earning the nickname Copperopolis.[5][6]

Als een soort pilot zit David in de pub van waaruit ik gedetailleerde aanwijzingen krijg waar de sluis is, waar aan te leggen, op welk kanaal de sluiswachter daadwerkelijk bereikbaar is en de papieren voor een ligplaats zijn ook al geregeld. Ik hoef alleen maar twee sluizen met nauwelijks verval door te varen om in de haven te komen waar een hartelijke begroeting volgt.

David was op de hoogte van het gebeurde van afgelopen nacht en had al e.e.a. voor me uitgezocht. Super blij mee; ik ben nog steeds ontdaan van hetgeen is gebeurd. Eerst een bier. Hij is verbaasd als ik het uit de koelkast haal. Sommige smaken koud beter en andere smaken beter op kamertemperatuur zoals bijv. het door hem meegebrachte Spitfire.

Ondertussen wordt de 'Cobb' aangestoken waar een heerlijk uitziend stuk gemarineerd lamsvlees op gaat. Als vocht-toevoeging wordt hetzelfde Spitfire gebruikt. Terwijl het eten verder wordt klaargemaakt, is er aan gespreksstof geen gebrek.

Ter afsluiting wandelen we naar de enige pub die om half 11 nog open is en ook nog bereid is te schenken. Deze tent laat zich er prat op gaan vooral Gin's te schenken. Nu ben ik geen Gin-drinker, maar ondertussen wel ingevoerd in de verschillende soorten en begrijp ook dat wat er gemiddeld genomen pink gin wordt genoemd, dat dat het bij lange na niet is en het recept daarvoor iets anders in elkaar zit.

The Pink Gin was a drink created out of necessity by the men of the British Royal Navy. This “functional” drink would later be enjoyed in bars and homes alike as a “classic” cocktail. The grandfather to the Gin Tonic era, this marriage of botanical Gin and aromatic bitters took place in the mid 1820s. Traditionally served warm and undiluted.

De dame achter de bar hoort vol interesse het verhaal en laat David er vervolgens een on the house maken. Mooie stukje theater en fraaie afsluiting van een erg gezellige avond.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	2353 Nm
Logboek eind	2382 Nm
Afgelegde afstand	29 Nm