Rustig tegen de kademuur in Lossiemouth

Rustig tegen de kademuur in Lossiemouth

Zaterdag 06 juli 2019

Na mijn eerste whisky-ervaring in een pub werd ik er op gewezen dat ik 'Whisky' verkeerd had geschreven en daarom opgezocht wat nou het verschil is tussen 'whiskey' en 'whisky'. De site Whisky for Everyone geeft een treffende beschijving:

Whether it is whisky or whiskey has been the basis of many arguments over many years. The Scots spell it whisky and the Irish spell it whiskey, with an extra 'e'. This difference in the spelling comes from the translations of the word from the Scottish and Irish Gaelic forms. Whiskey with the extra 'e' is also used when referring to American whiskies. This 'e' was taken to the United States by the Irish immigrants in the 1700s and has been used ever since. Scotland, Ireland and America all have a rich heritage in the whisky industry. So what are the differences between the whiskies from these three nations?

Overigens valt me wel op dat de Schotten in de pub nauwelijks whisky drinken, maar hun keuze eerder laten vallen op een van de bieren die wordt geschonken. Het drinken van whisky is meer iets dat thuis gebeurt. Ik stel me dan een Ollie B. Bommel stoel voor met een glas whisky in de hand en zittend bij een openhaard.

Eenmaal bekomen van de gedachte dat deels droogvallen tegen een kademuur, niet echt iets is dat ik voor mijn plezier doe, is het best een aardig plaatsje. Het is springtij (dus extra laagwater) en ik zak een centimeter of 80 de modder in. Een Engelse boot die aan een van de vingersteigers is gaan liggen, wat ook ik heel verleidelijk vond, lag uiteindelijk schuin voorover in het water. Zijn kiel ligt dus voor een deel op iets hards en het overige deel is voorover gekanteld.

Het binnenwater dat een stukje van de haven ligt, wordt vanuit de zee gevuld en doet pittoresk aan, mensen eten een ijsje in de zon en hebben zicht op het verderop gelegen strand.

Een wandeling (of hardlopen tegen veel te harde wind in) naar de Covesea vuurtoren is de moeite waard. De tocht voert over een pad met keien om daarna op het strand uit te komen. Ondanks het ruige weer op de Maray Firth is de kop van Schotland goed te zien. Nog een paar dagen voordat ik die kant uitga. Soms nog wat onwerkelijk dat ik met mijn boot in Schotland lig.

Covesea Lighthouse is situated on the outskirts of Lossiemouth on the Moray Firth Coast (voted one of the most breathtaking coasts in the world in a National Geographic Traveller magazine survey).  The lighthouse is now owned by the Lossiemouth local community and was opened to the general public as a visitor attraction in 2013. 

Aan de kop van de haven is een braderie opgetuigd waar het hele dorp voor is uitgelopen. Naast de Smokies ligt er ook een varken klaar voor de pulled pork. Natuurlijk zijn er ook de broodjes friet overdekt met geraspte kaas. Met de Belgische buren die aan dezelfde wal liggen gaan we in de Steamboat Inn een pintje vatten. Morgen een paar meter opschuiven zodat ik ook aan de walstroom kan komen; moet nodig een brood bakken.

Zondag 7 juli 2019

Belgische buren zijn vanochtend vroeg vertrokken in best onrustig weer. Toen er eenmaal 2,5mtr water stond ben ik de boot maar eens gaan verleggen. Niemand op de kant die even een lijn vanaf 4mtr hoogte kan aangooien en ik heb de wind vol op de kont. Achterlijn over de rand gehangen met een lus zodat ik die met de pikhaak kon oppikken en de lijn halverwege de boot klaargelegd om die aan de trap te knopen. Ik was best trots op mezelf toen de boot eenmaal op de nieuwe positie lag zonder rare manoeuvres. Pas daarna zag ik aan de overkant de mensen die me hebben staan aanschouwen en een duim opstaken.

Nog iets meer dan een week voordat het meisje aan boord komt en de solovlag voor een week of drie uit de achterstag gaat. De weersvoorspelling voor dinsdag maakt het wel verleiding om naar Wick te gaan, dat is dan meteen het Noordelijkste punt van deze reis en ook het meest noordelijk dat deze Dehler 36 JV ooit is geweest.

Vanaf Wick naar de Cromarty Firth een inham vlak boven Inverness. Deze laatste is de ingang van het Caledonian Canal. De verhalen over het aantal te nemen sluizen boezemen wel enig ontzag in. Maar ja, de Grevelingensluis kan ik ook aan...

Maandag 8 juli 2019

De zon schijnt! Om half 7 met een kopje thee in de kuip zie ik een Engelse boot bij de vingersteiger wegvaren. Hoewel alle ruimte, denk ik, gaat het toch niet goed en blijft zijn anker bij de buurman achter de scepter hangen. De vrouw voorop zegt dat er niks aan de hand is, maar vanuit mijn oogpunt lijkt dat niet het geval. De man slaat verder achteruit, keert en maakt aanstalten de haven uit te gaan varen. Na hem goedemorgen te hebben gewenst maar eens gevraagd of het een idee is een briefje achter te laten. Daarop slaat hij achteruit, gaat de naastgelegen box in en tijgt daarna met papier en duct-tape richting boot. Hij kijkt me na afloop aan en zegt: "I did hit her".

Het is afgaand water waardoor een deel van het strand in zuidoostelijke richting droogvalt. Mooie stuk om te gaan hardlopen terwijl de straaljagers overrazen. Zeker speelkwartier voor de jongens.

Gaandeweg de dag trekt de wind aan, witte koppen op het water en het wordt kouder. Voorbode van een weersomslag. Morgenochtend kijken of Wick inderdaad de volgende haven wordt.

Meer foto's in het album