Bijkomdagje in Lowestoft

Bijkomdagje in Lowestoft

Paar uurtjes geslapen, maar zo voelt het niet. Praatje met de havenmeester kost GBP32 en daarvoor krijg ik de code van de douche, wifi code en dat ik een nacht mag liggen waar ik lig. Hij vertelt dat vrijdag een groep van de Toerzeilers komt, wijzend op het vlaggetje in het wand. Ik denk dan al weg te zijn en overleg wat een aardige volgende haven is. Het nachtelijk doorvaren wil ik de komende tijd tot een minimum beperken en dan lijkt Wells next the Sea een aardige suggestie.

Terugkomend op de vraag van een kleine man of ik moe was na de overtocht van de Roompot naar Lowestoft? Ja Max, ik was heel moe en heel blij dat ik kon gaan slapen. Leuk dat je er naar vraagt!

Op mijn nachtkastje thuis had ik een boek liggen waarvan de bemanning vroeg of ik dat daar in ieder geval wilde weghalen. De titel van het boek had ze wat moeite mee nu ik ging zeilen.

Eerst mijn broodbakmachine uitproberen met zelf gemengd meel. Is dit het begin van de vaatwasser aan boord...? Vier uur wachten en dan weet ik het resultaat. Gaande het proces vult de kajuit zich met een heerlijke lucht van vers gebakken brood. Dit alleen al doet mij het water in mijn mond lopen.

Het eerste resultaat heeft nog ruimte voor verbetering, maar smaakt er niet minder om.

Mooie overtocht gehad en nu wordt gratis je boot afgespoeld. (AvN)

Het plenst inderdaad nogal, de regen boort gaatjes in het water.

Meisje is bij mams langs geweest en hebben kunnen Facetimen. Deze techniek is te ingewikkeld voor haar maar ze is zo blij me te zien als een moeder kan zijn om haar kind te zien. Op de kaart de volgende plaats alvast ingetekend.

Route naar Wells-Next-The-Sea voorbereid. Tocht is ongeveer 55Nm waarbij het laatste stuk een van 1,6Nm landinwaarts is. Bij aanmelden is er mogelijk een havenmeester die je naar binnen begeleid. Nog net geen 'loods aan boord'.

De titel van het boek is: “Een graf van blauw hout” van Eerde Beulakker.

Eerde verhaalt in dit boek over de onmogelijke zeilreis rond het hele antarctisch continent door de Nieuw-Zeelander en vogelkenner Gerry Clark. Hij zocht hem op in 1999 en zeilde met hem langs de kusten van noordelijk Nieuw-Zeeland. De avonturier Clark was inmiddels 72 jaar oud en de vier jaar durende vogelexpeditie langs barre eilanden in de zuidelijke oceaan had zijn tol geëist. (Bol.com)

Meer foto's in het album