Zeilend naar de 10 mijl van Antwerpen

Zeilend naar de 10 mijl van Antwerpen

De bemanning heeft de afgelopen maanden stevig getraind om dit weekend de 10 Mijl van Antwerpen te gaan hardlopen. Om het voor de supporter ook aantrekkelijk te maken om bij de finish te staan heeft Geeske voorgesteld om met Uisge Beatha naar Antwerpen te varen, dus de Westerschelde af.

Om 09.150u gooien we los. De wind zit in de zuidwestelijke hoek kracht 3-4 Bft en die kan later vandaag aantrekken tot 5Bft. Bij de Grevelingensluis moeten we een schutting wachten. Het moment dat de sluiswachter rood/groen op de brug aanzet en de brug opent, stopt deze er na een meter mee. Gezien alle aankondigingen over noodzakelijk onderhoud van de ze brug en de eerdere ervaringen, kan je hier alleen maar om lachen. Iets later klinkt over de marifoon dat gewerkt wordt aan een oplossing en dat we straks gaan schutten. 'Straks' is een kwartiertje later.

We zetten koers richting het Kanaal door Zuid Beveland. Een schraal zonnetje heeft te weinig kracht om de temperatuur tot aangename waarden te krijgen. Ik schijn me ingepakt te hebben alsof ik naar Siberië ga. Denk dat dat wel meevalt, ik heb het gewoon vaak koud.

Laagwater Hansweert is rond 14u37. Dit maakt dat in een dagtocht naar Antwerpen te varen is. Vanaf de sluis van Hansweert is het nog 27Nm, ongeveer vier uur varen. De Westerschelde blijf ik een indrukwekkend en vaarwater vinden. Zeil bij wijze van spreken liever op zee dan op de Westerschelde. Nog even een check bij Post Hansweert voor een waterstand. Dit is meer voor mijn eigen gemoedsrust. We vertrekken richting de 'Schaar van Valkenisse', een stukje water dat door zandplaten wordt ingesloten waar we zeehonden op het droge zien liggen.

Het beginstuk van de tocht naar Antwerpen is het redelijk rustig met de grote vaart. Naarmate we meer het industriegebied in varen wordt het drukker. Ondertussen heb ik al me aandacht nodig op wat er rond me heen gebeurd. De schepen lijken als mieren besloten te hebben van alle kanten te komen en de zuidwesterlijke wind maakt het tot een niet bezeilbare koers. Hier kruisen we en het is best hard werken voor Geeske in de korte klappen die we soms moeten maken.

Rond 19.00u leggen we aan de wachtsteiger aan, gelegen vlak voor jachthaven De Linkerover. Op dat moment staat er 3knopen stroom. Dit betekent zonder iets te doen dat we ons met een snelheid van bijna 5,5km/u verplaatsen. Sinds ik de 'spoed' van de klapschroef heb veranderd is de kracht in zijn achteruit toegenomen en dat helpt in situaties als deze. Tijd voor een drijfsteigerbiertje en pizza. Ook tijd om de vraag te stellen of voor de volgende 10 mijl van Antwerpen we weer met de boot gaan. Ik krijg niet direct een bevestigend antwoord.

Als we om 21.00u (eindelijk) de haven aan de Linkerover in mogen (de sluis gaat op HW +/- 1u), krijgen we een plek op de H1 toegewezen. Dit blijkt een plek tussen de wal en een heel korte vingersteiger. De dieptemeter loopt al richting de 1m90. Uisge Beatha is uitgevoerd met een diepe kiel en steekt twee meter. Een Belg op een van de naastliggende boten biedt aan een lijntje aan te pakken en besluiten dit te accepteren. We zien dat het wat moeite kost om de landvast om een van de spijlen van de steiger te krijgen. Het dilemma, stap ik van boord om het over te nemen of wacht ik. Ik wacht, tegen mijn natuur in. Er staat nauwelijks wind en geen stroom en daarmee ook geen reden echt haast te maken, maar als ik dit een paar minuten heb aangekeken en de man het niet voor elkaar lijkt te krijgen, toch maar afgestapt. Dan wordt me ook duidelijk waarom het wat onhandig ging, hij ruikt nogal naar drank.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	1038 Nm
Logboek eind	1087 Nm
Afgelegde afstand	49 Nm