Geweldige 10mijl van Antwerpen

Geweldige 10mijl van Antwerpen

Het regent, de wind is aangetrokken en laat sommige vallen tegen masten klapperen. Bij het ontbijt kijken we elkaar aan en constateren dat vrijdag vertrekken een goed plan was. Tijd om het startnummer op te gaan halen.

Zondag, grote dag. Een start om 14.30u betekent dat je eigenlijk tot die tijd bezig bent met 'wat te eten', niet teveel doen, de tijd doden tot je richting de start kunt. Daarbij komt dan ook de spanning omdat het de eerste 10mijl is, Geeske's langste afstand tot nu toe.

Het is een druilerig begin van de start, de ergste regen hebben we gehad ook al is er tijdens de loop nog wel een bui voorspeld. Een laatste bemoedigend woord en dat gaat ze tussen de dranghekken richting start. De sfeer wordt erin gebracht met stampende muziek en een drummer die op een overloop boven het startvak is neergezet en daar helemaal los kan gaan en dat ook doet. Je voelt gewoon de spanning bij alle lopers die enerzijds als makke lammeren naar de start worden geleid en anderzijds door de speaker wordt gevraagd te juichen en springen. Als ik hier zo tussen sta, dan mis ik het hardlopen van wedstrijdjes.

Eenmaal gestart moet ik zien dat ik naar de overkant kom, en ik ben niet de enige die dat wil. Naast de voetgangerstunnel (St-Annatunnel) is er ook een veerboot die met regelmaat tussen beide oevers vaart. Via een app is goed te volgen waar ze loopt en wat de verwachte finishtijd is. Het nadeel daarvan is wel dat als het tempo stokt, er meteen door me heen schiet dat er iets aan de hand is. Maar soms is het ook gewoon druk en kan je je tempo niet vasthouden.

Als ze de 9km is gepasseerd, dan ziet ze er nog steeds fris uit en al lachend zwaait ze naar me. Het gaat goed. Tijd om terug te gaan richting finish. Voor de laatste 6km heb ik een goed half uur om daar te komen. Terug door de tunnel en langs de linkeroever naar de finish. De laatste honderd meter en de uitloop zijn voor het publiek niet toegankelijk.

Voor de finish in zicht is, moeten de lopen nog door de Maaslandtunnel, eerst dalen met 3,5cm per meter, dan door een buis waarin door de aantallen hardlopers veel koolstofdioxide zit om daarna weer eenzelfde stijging te doen. Bij voorkeur hardlopend. Maar dan is het bij het uitkomen nog een paar honderd meter. Later vertelt ze dat de tunnel het zwaarste deel van het parcours was en niet zozeer vanwege de daling en stijging, maar vooral van het gebrek aan zuurstof. Meer achtergrond bij deze tunnel op Wikipedia: Waaslandtunnel.

Ik sta bij de laatste honderd meter om het laatste stuk mee te kunnen lopen, iets dat oogluikend wordt toegestaan. In de laatste meters maak ik terwijl ik naast haar loop nog wat foto's, maar die komen niet door de ballotagecommissie. Helemaal stuk over gaat Geeske over de finish, maar ze heeft het wel gedaan! Ben trots op haar en zij is zo blij en trots op haar prestatie. Geweldig gedaan! Tijd: 1u39m25. Het witbiertje dat ik 's ochtends in mijn rugzak had gedaan wordt gretig in ontvangst genomen.

Al drinkend en kletsend lopen we naar de veerboot om bij Café Keizer Karel op de rechterover saté en frites te gaan eten en bij Belgisch bier na te genieten van deze prestatie.

Maandag 29 april

De waterbak waar we in liggen heeft niet voortdurend eenzelfde waterniveau. De dieptemeter geeft maandagochtend 1m40 aan. Dit betekent dat we in de modder liggen. De havenmeester reageert tamelijk laconiek en zegt dat het bassin tegen hoogwater voldoende is gevuld om te vertrekken. Iets later dan gepland vertrekken we, we hebben de tijd en het gaat toch een motorboottocht worden, er is nauwelijks wind en het beetje dat er staat hebben we dan ook nog tegen. Het is wel koud! Waar de bemanning vrijdag nog in korte broek over de boot dartelde hebben we vandaag alle mogelijke warme kleding aan.

Bij het schutten van de sluis van Hansweert kunnen we met twee vrachtschepen mee. De sluiswachter laat weten dat we achter deze boten moeten blijven. Was ook niet veel anders van plan, iets dat niet gold voor de achterop komende zeilboot. Deze besloot door te varen tot hij in de gaten kreeg terug te moeten. Keren ging niet helemaal zonder schade aan de preekstoel.

De tocht door het kanaal van Zuid-Beveland duurt lang, veel wachten voor de brug en de NS die niet meewerkt door telkenmale treinen over het spoor te laten rijden. De overnachting doen we in Wemeldinge. Het is zelfs te koud om een aankomstdrankje in de kuip te doen en kruipen de kajuit in waar de kachel snort.

Dinsdagochtend bijtijds naar Herkingen. Ook nu is er van zeilen geen sprake, hoewel we wel een poging doen, maar die is tamelijk vruchteloos als we vandaag nog bij de sluis willen aankomen.

Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	1087 Nm
Logboek eind	1128 Nm
Afgelegde afstand	41 Nm