Stuiteren en Kruisen

Stuiteren en Kruisen

Zondag 23 augustus

In alle vroegte weg. De buren horen ons, vragen wat we gaan doen. Ehhh, vertrekken? Waarom zou je anders om 05:15u losgooien? We horen dat hij letterlijk een commando de kajuit in blaft en even later zijn ook zij los. De beloofde ZO-wind is er niet, maar deze komt uit NO-wind en betekent dat we moeten kruisen naar Breskens. We vertrekken met een rif gestoken.

Eenmaal een uurtje buiten trekt de aanvankelijk afnemende wind aan tot 5Bft met uitschieters naar 6Bft. We steken een tweede rif. Achter ons zijn we elke slag die we maken gevolgd worden, als een soort hondje komt de man achter ons aan. Geen idee wat zijn plan verder is. We kruisen rustig verder, de slagen over stuurboord zijn rustiger dan over bakboord. Die laatste hebben we wel meer nodig om noordoostwaarts te komen.

Het cadeautje tijdens het gestuiter is wel de bruinvis die even zijn vin boven water steekt. Ondertussen hebben we de ingang van de Westerschelde bereikt alleen hebben we daar door het laveren zo lang over gedaan dat de stroom zich tegen ons aan het keren is. De hoeken worden scherper en scherper, op deze manier duurt het nog uren voordat we in Breskens zijn. Tijd om er recht tegenin te gaan met de onderwatergenua. De bemanning begint, naar eigen zeggen, enige zelfstandigheid te vertonen doordat ze de boot langs de drukke veerroute heeft gestuurd terwijl de schipper elders vertoefde.

Tegen het eind van de middag trekt de wind verder aan en pakken donkere wolken zich boven ons samen. Niet veel later zijn daar de eerste donderklappen. Een heftig half uur met lichtflitsen en bakken regen, volgt. Spoelt het nog achtergebleven zout van de boot, de verstagingen waren bij aankomst bedekt met een laagje zout. Binnen is het knus en kijken we meegebrachte tv-series.

Maandag

Rustig wakker geworden om de oversteek naar Vlissingen te maken en van daar verder te gaan richting Middelburg. De zogenoemde Blauwe Golf door het kanaal van Walcheren, wordt door een van de andere boten als Rode Golf bestempeld vanwege de wachttijd die voor elke brug daar is. Op zich niet zo erg, maar als de regen weer eens vrolijk op ons neerdaalt, zou doorvaren wel prettig zijn. In Middelburg vinden we een plek direct na de brug waar we, als de zon nog gaat schijnen, deze in de kuip hebben.

's Middags maken we een wandeling door het stadje en lezen de verschillende gedichten op de muren. Sommige begrijpelijk en bij sommige vraag je je af wat de dichter nu wil zeggen. Zo slenteren we een rondje en besluiten nog een dag te blijven.

Gevaren mijlen