Gevarieerd vertrek

Gevarieerd vertrek

Donderdag in de ochtend laatste werkzaamheden afgerond en overgedragen, 's middags spullen gepakt en vertrokken. Het aanvankelijke plan om meteen te gaan varen laat ik met het naderende weer voor wat het is. Na het inruimen bij de buren een wijn gedronken en terwijl we in de kuip zitten zien we het dichttrekken en de wind 180gr van oost naar west draaien. Niet veel later trekt de wind aan en vergelijken we de windmeters. Meer dan 5knts verschil zit er niet in, maar of dat bij 40knts nog veel uitmaakt valt te bezien. Wel een signaal om de ramen te sluiten terwijl het onweer losbarst met navenante hoeveelheid regen.

Vrijdag 14 augustus

Niet verrassend dat er een onrustige nacht achter me ligt als ik rond 07.00u opsta. Het is een grijze ochtend die niet in lijn is met wat je aan weer verwacht bij het begin van een vakantie. Tegen tienen vertrokken richting sluis om tot de ontdekking te komen dat de log niet werkt. Zou het insmeren met antifouling toch niet zo'n goed idee zijn geweest? Het wieltje loopt niet heel soepel. Gelukkig is daar WD40. Eerste klusje gedaan.

RWS heeft de sluiscoaches ingesteld om het schutten soepeler te laten verlopen. Ik denk dat dit op zich een goed plan is als je af en toe het gehaspel in een sluis ziet. Ik begrijp ook dat teveel ruimte laten negatief is voor de doorstroming, maar dat de coach als een soort drilsergeant de boten naar elkaar commandeert, lijkt averechts te werken. Terwijl menig man aan het roer staat en menig vrouw voorop, zie je de paniek op een aantal gezichten van deze laatsten groeien. Het doet een beetje denken aan de duwers die bij de reizigers in Japanse treinen worden gebruikt. In mijn hoofd ontwikkeld zich al een concept.

Na het schutten op weg naar Sas van Goes om met Roy nog even te zien en bij te kletsen. De wind staat pal in het Zijpe en met de aanpassingen aan de fok waardoor ik hoger aandewind loop, zou het nog tot laat in de middag duren voordat ik bij de sluis ben. Als de wind dan ook nog terugloopt, motor ik verder. Het zonnetje doet verwoede pogingen aan kracht te winnen. De zeehonden op de slikken van den Dortsman genieten hier ook van en zie ik nieuwsgierig naar de passerende boten kijken.

Bij een zonnige steiger lag Roy inmiddels te wachten. Na een begroetingsdrankje bij mij aan boord wandelen we naar de plaatselijke uitbater voor een eenvoudige lunch en kletsen daar verder. Terug aan boord bij hem nog een klusje gedaan om daarna ieder zijns weegs te gaan. Voor mij is dat richting Hansweert.

In het kanaal kom ik tot de ontdekking dat ik de marifoongesprekken van Hansweert wel hoor, maar zij mij niet. Zend op vol vermogen. Roep ik op een ander kanaal Post Wemeldinge op, dan gaat dat probleemloos. Gelukkig is daar nog de mobiele telefoon, iets dat RWS al langer op de Grevelingen propageert... Post Hansweert is behulpzaam om te helpen bij het testen, echter een positief resultaat van deze E2E-test blijft uit. Inmiddels lig ik ongeveer onder de zendmast, maar ook dat helpt niet. Tegen 20.00u is het ook wel tijd om een plekje achter een van de remmingen te zoeken. Helaas gaat ook dit mis. Door naar Hoedekerskerke, bij Borsele.

De haven aldaar heeft volgens de website bij LW een begaanbare diepte van 150cm. In de regen voor me vaart een platbodeme en die zie ik wat draaien voor de ingang. Binnen gehoorafstand hoor ik dat er 30cm en zelf hij er niet overheen komt. Ik dus helemaal niet en het duurt nog een paar uur voordat ik er wel in kan. Plan C is Vlissingen, 3u verderop. De schipper van platbodem vaart vrij van de zandplaat, gooit het gas vol vooruit en zet zich daar vast. Zo doe je dat terwijl ik doorvaar. Gelukkig heb ik een knoop of 3 stroom mee.

Alsof de duivel ermee speelt begint het een half uur voor Vlissingen boven België te bliksemen. Dit is wel het laatste waar ik op zit te wachten. Tikkie gas bij; wind is er nauwelijks: komt regen voor wind, berg dan de zeilen gezwind. Aan BB zie ik de bliksem richting de Westerschelde schuiven. Vlissingen lijkt dan ver weg. Dan is daar ook nog de wirwar van lichtjes die je iets zeggen over de vaargeul; heb al een vastgezet en dat lijkt me nu zeker geen goed plan.

Het is 23.00u als ik de buitenhaven indraai. Relatief veilig, behalve dat ik een brandlucht ruik. Zodra de schutting gaande is, komt de sluiswachter naar buiten en vertelt me dat ik me geen zorgen over de werking van de sluis hoef te maken. Pffff, die had ik ook al eens meegemaakt in de Roompot. Het blijkt de plaatselijke sexclub te zijn die in brand staat. Hete bedoening aldaar.

Doorgevaren naar het haventje vlak voor de brug die de ingang naar het kanaal markeert. Hier de boot tegen de remmingen gelegd. Ik ben nog met de voorlijn bezig als ik de enorme bui met onweer letterlijk naar me toe hoor schuiven. In de 2 seconden die ik nodig heb om van voor bij de kajuitingang te komen ben ik doorweekt. Na me van mijn natte zooi ontdaan te hebben kijk ik met een aankomstbiertje in de hand naar het geweld dat zich rond mij heen afspeelt. Indrukwekkend. De sexclub lijkt zich hier weinig van aan te trekken, die brand rustig verder terwijl er een rode gloed vanaf straalt.

Zaterdag 15 augustus

Te vroeg gewekt door mijn gevederde vrienden, de meeuw. Dat dit beest tot een beschermd dier is gemaakt, je vraagt je af. Ontbijten, praatje met de havenmeester die nb. zegt dat ik een heel fijne boot heb, zeker om solo te zeilen. Tja... Boor verlegd, douchen en de zooi van gisterenavond aan kant trekken. Het duurt nog even voordat ik vanmiddag met het tij mee naar Blankenberge kant. Windrichting is gunstig.

Vandaag ook noodgedwongen naar de Praxis, ik had koelvloeistof nodig. Terwijl ik sta te wachten tot iemand me wil vertellen waar ze dit goedje hebben verstopt hoor ik de vraag van een vrouw met in haar handen een nieuwe bijl: "hoe ze deze kan slijpen?". De hulp wijst haar op een wetsteen. Het verhaal gehoord hebbend bemoei ik me er tegenaan dat deze wetsteen vooral is bedoeld voor het afbramen en minder geschikt om een bijl te slijpen en ze beter een slijpsteen kan gebruiken. De jongen roept de vrouw en herhaalt het vertelde en vervolgt met de vraag waar de bijl voor is bedoeld. Haar antwoord: "om een kip de nek af te hakken". Inwendig schiet ik in de lach; dat kan ook met een botte bijl, denk ik, maar dat zal niet het gewenste antwoord zijn. Na haar verzekerd te hebben dat een nieuwe bijl scherp genoeg is voor een kip, geeft ze de wetsteen terug, bedankt ons en keert zich ons verbaasd achterlatend.

Rond 16.00u met een lichte regen vertrek ik richting Blankenberge. Eenmaal buiten moet de stuurautomaat er behoorlijk aan trekken. Iets teveel zeil voor de 20knts die er toch in de overkomende bui zit. Rifje erin en dat lijkt hij een stuk prettiger te vinden. Het geklots is weer wennen. Gelukkig zijn daar de kaakjes van Verkade. Intussen alle tijd om te bedenken hoe G dit gaat vinden als ze eind van de week opstapt.

Voor Zeebrugge trekt het open, zeilpak kan niet uit maar het rif wel en met een fijn gangetje zeil ik naar Blankenberge om daar rond half negen in een redelijke krappe plek tussen twee boten aan de langssteiger aan te leggen. Het eerste dat opvalt is het fraai ogende nieuwe havenkantoor. Morgen maar eens een dagje binnenblijven.

Gevaren mijlen