Verwarrende tocht - 4

Verwarrende tocht - 4

De eerste eieren met spek komen uit de kombuis richting kuip. Deze smaken aan boord toch anders, beter zeg maar, dan thuis. De zoveelste kan koffie wordt ook opgeschonken. Een paar dingen probeer ik van boord te houden, dat is een tv en elektrische espressomachines. Voor een gadget freak best een uitdaging op momenten, maar tot toe gaat me dat goed af en bevalt me prima.

Er is een logistiek dilemma omdat auto en boot naar Veere moeten en auto, hoewel niet groot, toch echt niet aan boord past. Inmiddels begrepen dat er maar een zeer select gezelschap is dat in de MG mag rijden. Heel herkenbaar... Dan wordt het een man-vrouw verdeling. Wie wat bestuurt laat zich dan raden, en zo vertrekken we rond 11'n richting Veere. Nog wel een poging tot zeilen, maar kansloos.

Voor de sluis heerst enige onrust, verschillende boten die erin dan wel eruit willen, beroepsvaart en rondspringende kinderen die in toom moeten worden gehouden. Vanaf de kade worden we begroet terwijl we tegen de schuine wand aanleggen. Ik heb de achterlijn met enkele slagen om de lier gelegd om de Zweedse boot te helpen met afmeren, iets dat aan zijn kant helemaal fout gaat. Gert staat nog met de voorlijn in zijn handen en kan weinig anders doen dan afhouden terwijl ik naar voren sprint om de lijn aan te pakken. In de loop naar voren denk ik blijkbaar dat ik mijn achterlijn een extra slag geef, alleen wel de verkeerde kant op. Terwijl ik de voorlijn van de buurman aanpak springt Clara kordaat naar beneden en pakt mijn achterlijn. Ondertussen ligt de Zweed dwars in de sluis en probeert met enig motorgeweld de zaak zonder succes te klaren. Als ik terug naar achteren kan, kan ik zijn achterlijn opvangen en de boot naar me toe trekken. Ik ben hier zo niet goed in om aan een paar ton te trekken, zeker niet met mijn huidige tenniselleboog. Enfin, de toeschouwers hebben het nodige vermaak gehad en thuis weer iets te vertellen.

In het kader van leuke gadgets. Aan de langswal ligt een variant van de Henri Dunant. Terwijl we langsvaren zien, de mannen aan boord, een quadcopter boven het water, een drone met vier hefschroeven. Het laat zich raden welke reacties er aan boord volgen; ze vallen eigenlijk in twee kampen uiteen, zeg maar een "ja"- en een "nee"-kamp.

Op het Veersemeer is het behoorlijk druk en terwijl de wind aantrekt, hijsen ook wij de zeilen. De verkoeling die dit brengt is welkom gezien de oplopende temperatuur. Heerlijk om het water onder de boot te horen ruisen. Het kleine front dat overkomt zorgt ook voor meer wind waardoor het iets actiever zeilen wordt. Als het front over is, gaat de wind ook uit. Mooie gelegenheid om een plek aan het eiland op te zoeken, aan het uiteinde van een steiger waar palen staan. Volgens de kaart is het er 1,5mtr en ik steek 1,4mtr (onbeladen) en de dieptemeter wijst 0 aan. Zo te horen is er ook niet meer ruimte.

De scouts zijn naar hartenlust aan het spelevaren. Terugkijkend had ik ook wel bij de zeeverkenners gewild, maar ben niet verder dan de welpen gekomen. Wat overigens wel een geweldige tijd was. Het geplons rond ons heen werkt aanstekelijk en terwijl de een voetje voor voetje het trapje afstapt, springt de ander zonder pardoes het water in. Het is 21 graden, het water dan.

Voor de overnachting kiezen we om in Veere te overnachten. Een ietwat volle haven waarin ik een nauwe plaats toegewezen kreeg. De box, die sowieso een voorkeur heeft, zijn alle bezet. Ik kan er wel van genieten als het lukt de boot "in te parkeren" in een nauwe plek waarbij menig schipper al klaarstaat voor naderend onheil. Een aantal extra handen aan boord helpt zeker om deze manoeuvre probleemloos uit te voeren.

Na de MG opgehaald te hebben, waarbij ik mocht rijden, met een grijns van oor tot oor, keren we terug naar de haven en ploffen Gert en ik neer op het terras voor het havenkantoor met twee biertjes. Hier krijg ik het volgende raadsel. Is de hoogte van een vaasje meer of minder dan de uitgelegde omtrek van hetzelfde vaasje. Een proefje dat zich na enig overdenken ook makkelijk laat bewijzen.

Een heerlijk bereid maal van wraps en salade aan boord en nog een kop koffie elders, daarna tijd om mijn kooi op te zoeken; kan mijn ogen niet meer openhouden.

Gevaren mijlen