Verwarrende tocht - 1

Verwarrende tocht - 1

De afgelopen dagen hebben vele zeilers met argusogen naar de weersvoorspellingen gekeken, m.n. de zeilers die van plan zijn om het captains diner in de jachtclub van Lowestoft te nuttigen. Het lagedrukgebied dat zich al enige tijd vanaf de Atlantische oceaan richting het noorden aan het bewegen is en juist in het kanaal voor veel wind zorgt. Dit beeld begint zich de laatste dagen nadrukkelijker af te tekenen waarbij het maar helemaal de vraag of het geplande vertrek buitengaats reëel is. Mijn eigen plan was om woensdag te vertrekken en door te varen zodat we donderdag aan de overkant uitkomen i.p.v. donderdagochtend in de vroege uren vanuit de Roompot te vertrekken.

Voor de weersinformatie scheelt het nogal of ik naar sites als Windguru.cz of Windfinder.nl of naar de grib files en Wetterzentrale.de kijk. Deze laatsten geven m.i. een nauwkeuriger beeld vanwege de hogere resolutie die in de GFS-modellen worden gebruikt voor doen van voorspellingen. Daarnaast is er redelijk kortbij een piloot met meteorologie als hobby, hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. De teneur van alle voorspellingen was vooral veel wind uit een westelijke richting waarbij het donderdagavond / vrijdagochtend een beeld laat zien waarbij een niet al te onaangename oversteek mogelijk wordt.

Woensdag vertrekken we gedrieën richting Herkingen om er t.h.v. Hellevoetsluis achter te komen dat mijn kostuum nog in Den Haag hangt. Enigszins gefrustreerd rijd ik door om de Petra en Clara in Herkingen af te zetten en in de regen de terugreis te aanvaarden. Iets met hoofd en benen gebruiken, in dit geval iets met vier wielen. De eerder aanwezige files zijn dan al wel opgelost.

Eenmaal terug is de boot al helemaal ingeruimd en dampt de koffie, hiermee wachten we de stortbuien af en vertrekken dan richting Bruinisse om daar de Twister, de groepsleider voor de tocht naar Lowestoft, te ontmoeten. De begroetingskus, eenmaal aangelegd, van de deels onbekenden, wordt door de dames verrast aangenomen. We doden de wachttijd met kletsen over het weer en dat het toch eigenlijk bar en boos is wat er over Nederland trekt. Enige discussie ontstaat over de voorrangsregels op zee, nl. dat een zeilboot altijd moet wijken voor een vrachtschip op grond van de regel "klein wijkt voor groot"...

Eenmaal geschut trekken we de zeilen omhoog en komen ook de eerste broodjes naar boven. Gezien de inkopen zijn we de komende dagen voorzien van voldoende eten en drinken. Uitermate goed geregeld door de dames. Met een in windkracht wisselende wind zeilen we naar de Zeelandbrug om daar te horen dat de volgende draai om 17.40u is. De brugwachter vraagt mijn hoogte en laat weten dat er 15,8mtr vrije hoogte is zonder golven. We moeten nog een stukje en met aantrekkende wind nemen ook de golven toe. Gezien mijn eerdere ervaring om met 14,9mtr vrije hoogte en geen golven onder de brug te varen, besluit ik te wachten tot de brug gedraaid wordt. Ik ben 14,6mtr.

Tijdens het wachten overleggen we wat te doen, het weer wordt grijzer en de voorspelling voor de het geplande vertrek van donderdagochtend is eerder slechter dan beter aan het worden. Doorvaren naar de ongezellige Roompot Marina of stuurboord uit naar WSV Zierikzee. Bij ons aan boord is de keuze snel gemaakt en vanaf de Twister komt daar alle begrip voor. Rond half zeven trekken we ons eerste aankomstbiertje open en proosten op een goede overtocht.

Op een of andere manier blijft het zelden bij een welkomsbiertje, maar voor er een maal op tafel komt verleggen we de boot. Drijfstijfers zijn praktisch, maar bij vierkante pijlers maakt het bewegen van de steiger bonkt dit nogal. In tegenstelling tot de overige opvarenden kan ik me daar moeilijker voor afsluiten en kies voor de simpele oplossing door de boot te verleggen. Als we dat dan toch hebben gedaan, dan ook nog maar even in het gezellige clubhuis kijken. Het wordt een rustige dag morgen.

Gevaren mijlen