Stromende overtocht

Stromende overtocht

Gepland vertrek om 09.00 BST. Na te hebben gedoucht richting havenkantoor voor de financiële afhandeling. Niemand aanwezig. Gevraagd waar de havenmeester is, word ik verwezen naar de ark in de haven met de nadrukkelijke opmerkingen dat ik het niet van deze bewoner heb. Aangeklopt, ineens wordt dan duidelijk met wie de havenmeester een relatie heeft en van wie de hond is die met het vest "security", het was een mini-hond, rondloopt. De dame niet in haar hum over mijn bezoek meldt dat Ricky nog in diepe slaap is. Tja, aan wie ga ik dan betalen? Over 10min. is hij op kantoor.

Om 09.30u zijn we buiten. Grootzeil met eerste rif gehesen. Het stroomt nog fors. 5,5kn stroom tegen ter hoogte van de Roestel hetgeen betekent dat we met 1kn vooruit kruipen. Het duurt een tijd voordat we de zuidpunt van Guernsey bereiken, hetgeen verwacht.

We leggen koers richting de Franse kust, nog niet bepaald welke bestemming het gaat worden. Voor Tréguier moeten we nog een mijl of tien de rivier opvaren voordat we in de haven zijn, iets dat wel tegen pleit. Daarnaast gaf de oude baas gisterenavond vrij resoluut aan om naar Lezardrieux te varen. We hoeven de keus nog niet te maken.

Op de een of andere manier krijg ik enorme slaap als ik een paar uur op zee ben. Zo ook nu. Ik vecht dan tegen de slaap, maar die lijkt toch sterker. Roy blijft aan het roer en ik kruip aan stuurboord op de bank en val zowaar kort in slaap. Lig wel bijna twee uur zie ik aan de afgelegde mijlen.

Als ik merk dat de boot fors van koers aan het veranderen is ga ik naar boven en hoor dat de bui waar we in zitten ook de wind tot 20kn heeft doen toenemen en ook aan het ruimen is. Wij zijn hierin meegedraaid. Overstag gaan betekent fors de stroom tegen krijgen. De track laat het verloop aardig zien.

De wind schift fors en vraagt ook een continue aanpassen van de koers om in ieder geval het stroomvoordeel te houden. Voor Plateau Des Roches Douvres moeten we toch een besluit nemen welke plaats de bestemming voor vandaag gaat worden. Mede gezien de koers en de tijd nog nodig om in de verschillende plaatsen te gereiken, besluiten we voor Lézardieux te kiezen.

Voor ons pakken donkere wolken zich samen en de volgende bui dient zich weer aan. Schuilend onder de buiskap en half binnen zittend, laten we ook deze over ons heen komen. De stuurautomaat mag ondertussen het natte werk doen.

Terwijl het behoorlijk stuitert komen we erachter dat het toilet niet meer spoelt terwijl er iemand toch heel nodig moet. Ik denk terug aan de reparatie in Chichester en doe een poging het op te lossen, maar het lukt niet om door te spoelen. Dit wordt een knijpende tocht.

Zo langzamerhand naderen we de Franse kust en daarmee neemt ook de wind toe. Op enig moment staat er 28kn ware wind op de meter. De fok is al ingerold en het tweede rif gestoken, maar pal tegen de wind in denk ik tot mijn grote schrik te zien dat de mast (weer) een inverse bend heeft, dus een buiging naar achteren i.p.v. naar voren. Ook het grootzeil naar beneden. Dit zal toch niet waar zijn?! Morgen de mast controleren.

Het kolkende water dat zich voor ons ontwaard belooft een stuiterende tocht te worden tot we in de beschutting van de rivier zijn. We hebben wind tegen en de stroom staat er dwars opstond. Nog dichter onder de kust wordt zo mogelijk vervelender omdat zich zogeheten kruisgolven vormen. Zo langzamerhand voelt het als een wasmachine waar we inzitten en is het nu een kwestie van volhouden tot we in de beschutting zijn. Dit laatste was niet in onze sommen inbegrepen.

Om 22.15 leggen we uitgeklotst in de haven van Lézardieux aan. Eerst een korte wandeling om voet op het continent te zetten. Daarna een glas rode wijn, de traditionele accordeon na elk Frans nummer en overheerlijke omelet.

Gevaren mijlen