In alle vroegte op pad naar Cowes

In alle vroegte op pad naar Cowes

Na de nachtelijke verhuizing van afgelopen nacht, is het deze nacht rustig geweest. Mede omdat ik aan het einde van de steiger lag en het baggerwerk meer aan het begon van de steiger gebeurde. Plan is om een uur voor HW te vertrekken richting Cowes (Shepard Warf). Tot die tijd, HW is om 18.30 CEST, de daagse dingen gedaan. Ik geniet nog steeds van de omgeving. Je kunt hier heel goed langs het strand wandelen, maar ook door het heide-achtige gebied.

Gaandeweg de middag begint het steeds harder te waaien. Op enig moment heb ik 22knts op de klok, en dat is dan in de haven. De wind zit in de ZW-hoek en dat zou het eerste stuk naar Cowes beschut zijn, maar daarna moet ik de hoe om en heb ik de wind er vol op. De verwachting is wel dat het minder wordt. Hier blijkt dat de voorspelling het laat afweten; het gaat alleen maar harder waaien. De havenmeester gaf al aan dat de baggerschuit niet binnenkomt of uitgaat als er 5bft of meer staat.

Uiteindelijk vertrek die baggerschuit. Ik kijk het nog even aan en besluit dan niet te gaan. Ik voel er niet zoveel voor om tegen de wind in te gaan hakken. Besluit geeft ook wel rust. Op de steiger staan we nog even na te praten en wordt me gevraagd door de havenmeester of ik straks wil verleggen.

Het moment dat ik de motor heb gestart komt de havenmeester melden dat de baggerschuit averij heeft en er vanavond niet gewerkt gaat worden. De opluchting bij de overige boten was groot, zelf gejuich. Hoe blij kun je zijn als iets onaangenaams niet doorgaat waar je wel min of meer rekening hebt gehouden. Tijd om te eten en met nog een telefoontje klaar te maken voor een vroeg vertrek morgen; 5u op en tussen 5.30 en 6u eruit.

Als ik iets na 5'n onder de douche sta, ben ik niet de enige die vroeg is. Het zonnetje schijnt, de wind is niet meer dan 8knts en eenmaal buiten is het prachtige ochtend om te zeilen. Zodra ze op koers ligt, tijd voor ontbijt en koffie. Dit is wel erg relaxed. Het enige waar ik nu op hoef te letten zijn de ferry's die af en aan varen, hoewel nog even buiten mijn vaarroute.

Bij vertrek zie ik twee zeehonden bij de haveningang. Gaaf! De wind trekt aan tot 12-13knts en en met de stroom die ik langzaam mee ga krijgen, tik ik regelmatig de 7knts aan. De gang zit er lekker in en voor een aandewindse koers spat het buiswater regelmatig over de kap heen.

Vlak voor de ingang van Cowes valt er een motorboot stil en vraagt ik hem eventueel wil slepen. Vlak voor het overgooien van de sleeplijn start hun motor weer en kunnen ze op eigen kracht verder. Ik kijk mijn ogen uit, wat een drukte hier, mede omdat er een classical yacht race gehouden wordt. Prachtige klassiekers liggen nu nog langs de kant, sommigen zwaar gesponsord.

Zodra ik bij Shepard warf ben aangelegd, is het met een kop koffie erg vermakelijk te kijken naar het gekrioel van bootjes, in allerlei formaat. Voor een ferry oversteken levert je vijf korte krachtige geluidssignalen op zodat iedereen ook weet dat het niet handig is wat je probeerde te doen.

De haven is een drukte van belang, zo te zien allemaal boten die aan een of andere race meedoen. Ik lig aan de buitenkant van de steiger. Zodra het 'kippenhok' tot rust is gekomen verhuis ik naar de binnenzijde van de steiger. De hulpvaardigheid van de Fransen, of liever het gebrek daaraan, was me al eerder opgevallen. Ik wil de boot aan de andere kant van de steiger leggen. De Fransoos waar ik dan achter kom te liggen, daar lopen vijf man op rond en niet een die de moeite neemt een handje te helpen. Nee, het is Engelsman die van een paar boten verderop op me afloopt en een lijntje aanpakt. Ook hier de Europese verschillen zichtbaar?

Gevaren mijlen