Voorbereiding Rondje Kanaal

Voorbereiding Rondje Kanaal

In de voorgaande maanden heb ik, na een heel drukke periode bij KPN, bedacht om een poosje te gaan zeilen, grotendeels alleen. Waarom? Eigenlijk om de gelegenheid eens te baat te nemen rond te trekken en te ervaren hoe het is om merendeel van de tocht alleen te zeilen, alleen op pad te zijn. Dit zal ook zeker tot confrontaties leiden met mezelf en dat los ik dan wel weer op. Maar het is ook een periode om nieuw water te ontdekken en dan biedt het Kanaal vele, bijna onbegrensde, mogelijkheden.

Toch ga ik niet helemaal alleen; ergens krijg ik opstappers aan boord en kijk daar nu al naar uit. Waar dat precies gaat gebeuren, dat weet ik nog niet. Veel hangt ook af van de weersverwachting in het gebied. Ik realiseer me terdege dat ik het veelal alleen te doen heb en dat dat ook beperkingen met zich meebrengt. Zo lag ik zondagochtend, ik was weer eens om half 6 wakker, na te denken over het aanleggen aan een mooring. Dit doe je door achteruit te varen naar de boei die een meter lager in het water ligt. En dan? Hoe kom ik met mijn lijntje daar terwijl ik op stromend water mijn boot op koers moet houden? Ik denk dat ik in Engeland als eerste maar eens op zoek ga naar een mooring picker en voorlopig een vleeshaak meenemen.

Van verschillende kanten was me verteld dat een fiets aan boord handig is. De voordelen zijn inderdaad eenvoudig bedacht, maar waar laat je zo'n ding?? Via op zoek naar een vouwfiets. Aanbod genoeg, maar een compact formaat met wielen die kleiner zijn dan 16inch is een stuk lastiger. Uiteindelijk gelukt om een compacte fiets te vinden waar de vorige eigenaar nog wat aanpassingen aan had gedaan ter versteviging en dat alles voor een klein prijsje.

Een proefrit leert wel dat het wennen is als je hier niet eerder op hebt gefietst. Het frame is toch wat minder stijf dan van een gewone fiets, dus hard de berg af is er niet bij. Hard er tegenop overigens ook niet...

Zaterdag eerst maar eens begonnen om die hele berg met boodschappen in de verschillende ruimtes onder te brengen, daarbij denkend aan gewichtsverdeling en ook logische plekken voor de verschillende spullen. Hier een stief kwartiertje mee zoet geweest. Ook maar meteen een inventarislijst gemaakt. Helaas geen houdbaarheidsdatum erbij opgenomen. Beetje op de gok spullen gebruiken en hopen dat het niet teveel over de houdbaarheidsdatum heen gaat of is.

Al een tijd ben ik aan het stoeien met het boordnet. Nu heb ik daarbij bedacht dat het het sturen op de stuurautomaat helpt als een elektronisch kompas de koers teruggeeft aan de stuurautomaat (Simrad TP32). Dit is uiteindelijk een zelfbouwproject geworden waar ik in een andere post over zal verhalen. Nu was het vooral zaak om er een tweede multiplexer in te krijgen (Shipmodul WiFi) waardoor ik een extra aantal ingangen krijg, maar ook de mogelijkheid om de informatie van het boordnet weer te geven op mijn iPad. Hier heb ik het porgramma opgezet tezamen met Navionics 28XG kaarten. Op de site van iNavx staat helder uitgelegd wat er allemaal nodig is om dit aan de praat te krijgen en dat ging ook erg soepel. Het aardige van dit alles is, dat er op de iPad een complete set kaarten verschijnt incl. alle informatie die in het boordnet beschikbaar is incl. AIS informatie. Ben heel benieuwd hoe dit er in de praktijk uit gaat zien.

Het maken van een motorsteun kan best wel wat voeten in de aarde hebben. Bij mijn Stockholmse vriend en tevens bezitter van een Hanse 341 gevraagd wat de maten van de hekstoel zijn. Onder de aanname dat dit voor mijn boot gelijk zou zijn, twee plankjes met een tussenliggende afstand van 25mm in elkaar geknutseld. Eenmaal aan boord blijkt dat de plankjes te kort zijn. Maten gemeten en een nieuwe gemaakt. Past het plankje, blijkt dat het 2mm te dik is voor de steun van de motor. Met een beitel, na deze te hebben geslepen, het geheel op juiste dikte gebracht. Het kost wat moeite, maar dan heb je ook wat. Vooral als ik al pratend met de havenmeester hem vertel dat ik nu wel een motorsteun heb, een motor, maar nog geen passende boot. Of ik straks even wil langskomen. Blijkt dat hij een spiksplinternieuwe dinghy heeft liggen die 230cm lang is en niet te veel weegt. Na de rubberboot buiten te hebben uitgerold en zie dat deze nog nooit is opgeblazen, schut ik hem de hand. Ben helemaal blij met mijn nieuwe aanwinst. Als sms-antwoord krijg ik dat zo langzamerhand alle stukjes op hun plaats vallen. Bootje kan aan boord. Helemaal top!

Aan boord raak ik aan de praat met mijn buurman en vertel enthousiast over mijn aanwinst. Al pratende krijg ik een aantal goede tips om de boot tegen de achterzijde van mijn boot te plaatsen ten tijde van het zeilen. Eigenlijk heel simpel, boot dwars erachter leggen, twee lijnen onder de rubberboot door en aan de hekstoel vastmaken en dan boot uit het water liften door aan het andere eind te trekken. De boot kantelt dan tegen de spiegel aan. vervolgens twee andere lijnen die de boot tegen de spiegel vastzetten. De lijnen kruisen elkaar zodat het bootje niet kan verschuiven. Dus, als de achterzijde van de dinghy aan bakboord zit, dan gaat de lijn naar stuurboord van de boot en de voorzijde van de dinghy naar de SB-zijde. Tot zover de theorie. De praktijk komt als ik dit alleen sta te doen.

Bij een kop koffie kletsen we verder over mijn trip en ook hij is helemaal enthousiast. Voor het internet aan boord krijg ik een wifi antenneversterker te leen waardoor ik verder gelegen netwerken moet kunnen ontvangen.

Zo langzamerhand hebben de spullen een plek gekregen, is de dieseltank gevuld, heb ik een lekke tankdop van het tankje van mijn buitenboordmotor, bedenk ik dat er thuis nog een aantal spullen staan die mee moeten en waarvan ik niet weet waar ik die nog kwijt moet en misschien moet ik eerst maar eens gaan zeilen, op pad gaan en dan zal het zich wel gaan regelen. Ik kijk nog even de kajuit rond en zeg: "we gaan het samen doen!"