Marathon Rotterdam 2012
Pagina uit het logboek van Uisge Beatha
- 16 min.
- dec 21, 2024
- Hardlopen
- apr 15, 2012
Mijn eerste marathon, een roteind hardlopen en supertrots op het resultaat.
Marathon Rotterdam 2012
Tegenslagen in de voorbereiding
Vorig jaar was het plan om mijn eerste marathon in Rotterdam te gaan lopen, mede door de enthousiaste verhalen van medelopers bij de HRR. Vanaf december 2009 in training, schema opgesteld en al dan niet alleen bezig kilometers te maken. In januari, ik heb overdag gezeild en laat mijn handschoenen aan boord liggen, besluit ik al hardlopend terug naar de haven te gaan om deze op te halen. Op de terugweg, het is inmiddels donker, struikel ik over een uit de stoep gedrukte tegel en kom ongelukkig op handen en knieën terecht. Enigszins stijf doorgelopen met het idee "het trekt wel weg". In de weken daarna ging het lopen moeizamer tot ik besloot om maar eens wat nader onderzoek te laten doen. Via de huisarts bij het medisch centrum een MRI-scan laten maken en daar bleek dat er een scheurtje in mijn meniscus zat. Rust, was het devies en voorlopig zeker geen kijkoperatie. Wat ik overigens heel verwarrend vind, want bij een kijkoperatie is het zo'n beetje de bedoeling je meniscus eruit te halen. Dus niks alleen maar kijken wat er aan de hand is. Natuurlijk zal het je wel gevraagd worden wat je zou willen, maar liggend op de operatietafel vraag ik me af of je in staat bent rationele besluiten te nemen. Ik denk dat het mij veel moeite zou kosten, en om van de vraag voor een second opinion nog maar te zwijgen. Feit was wel dat vlak voor de haven het schip zonk. Ik kon geen marathon lopen en was daar behoorlijk ziek van.
Eind 2011 begon de gedachte voor de marathon weer op te spelen. Het lopen ging alweer redelijk goed hoewel bij de langere afstanden er wel irritaties bij mijn middelste linker teen opspeelde. Tijd om, na enig aandringen, bij de podoloog langs te gaan. Hier zooltjes aangemeten gekregen. Dat je die dingen moet inlopen, of eigenlijk, mijn eigen voeten moet inlopen, werd me al snel duidelijk. Dingen terzijde gelegd en doorgelopen.
Tijdens de vakantie naar de Domincaanse Republiek toch besloten die zooltjes in te lopen. Binnen de kilometer blaren. Voeten ingetaped en verder gegaan en besloten dat dit niet de bedoeling kon zijn. Bij terugkomst in Nederland bleek dat ook juist; ze waren niet goed. Dit frustreerde me behoorlijk. Zooltjes werden 'verbouwd' en voelde bij een eerste passing heel anders aan. Opnieuw proberen en wonderwel kon ik het nu wel uithouden.
Ondertussen bleef er ook een hardnekkige hoest in het lijf zitten en was mijn energieniveau ook niet om over naar huis te schrijven. Op menig training zag men mij hijgend en puffend aankomen. Toch de Halve Marathon van Egmond gaan lopen; ik had me er tenslotte voor opgegeven. Helemaal uitgeput over de finish. Ja, het was zwaar, maar het was laag water, dus het zware zand was eigenlijk heel goed te lopen, maar mijn lijf protesteerde aan alle kanten. Een onbekende loper heeft me de laatste kilometers op sleeptouw genomen en samen hebben we het tot en met de finish gehaald.
Inmiddels was een trap oplopen op kantoor een opgave aan het worden. Verkoudheid, dacht ik nog steeds, gaat wel over. Tot, wederom na enig aandringen van Petra, ik via de huisarts bij de longafdeling terecht kwam. Bloed en speeksel afgenomen, inclusief urine en longfoto's genomen. Drie dagen later de uitslag: een longontsteking en een streptokokbacterie. Dit verklaart een hoop. De derde antibioticakuur binnen een half jaar volgde. De eerste twee waren min of meer vrijwillig en preventief. Deze laatste zou twee weken gaan duren en, dankzij eigen alertheid, niet voor heel vervelende bijwerkingen gaan zorgen. Het is inmiddels februari en de marathon is 15 april.
De huisarts, heel begripvol voor mijn drive om de marathon te gaan lopen, heeft zelf ook veel gelopen, vertelt me dat ik een aantal dagen na de start met het antibioticum weer heel rustig mag gaan hardlopen. Met de nadruk op 'heel rustig'! Dit wordt uiteindelijk vijf dagen na de eerste pil. De drive om te lopen is heel sterk, net als die van mijn lichaam voor het hoesten en rochelen. Ik lijk wel een oude vent die al spugend een spoor door de stad achterlaat. Hoewel ik de moed niet wil laten zakken, is er toch menig moment van verdriet geweest. Het gevecht met en tegen mezelf omdat mijn lijf iets doet, of eigenlijk niet doet, waarvan ik wil dat het het wel doet.
Heel langzaam gaat het stapje met stapje vooruit. De afstanden zijn bij lange na nog niet wat in de verschillende schema's wordt aanbevolen, maar ik loop weer. Ik ben dan ook superblij dat ik de CPC in 2uur kan uitlopen zonder helemaal stuk te zijn. Maar ik voel ook dat ik nog een lange weg van kilometers maken, te gaan heb.
Ik ga steeds minder op de club trainen. De trainingen zijn daar meer gericht op interval en merk dat mij dat nog veel moeite kost. Mijn focus ligt meer op de duurlopen, het opbouwen van het aaneen lopen van een aantal kilometers in een rustig tempo. Dan de eerste lange(re) afstand. Vol enthousiasme met Monique begonnen aan een tocht van 30km. Nog ruim voor het eind begon alles in mijn lijf pijn te doen. Na veel pijn en moeite thuis gekomen werd duidelijk dat ik uitdrogingsverschijnselen had. Ja, ik zorg best lekker voor mijn lijf... Wat was ik kwaad, vooral op mezelf, dat ik me hier zo slecht op had voorbereid. Na ruim 2,5ltr vocht tot me te hebben genomen en 2uur verder, kon ik voor het eerst weer plassen. Dit moet dus anders.
Na enige korte trainingen staat er weer een 28'er op het programma. Zondagochtend vroeg op pad. De eerste 25km gaan lekker, maar dan komt weer die man met de hamer, of wat hij ook bij zich had, maar met een een van pijn verbeten gezicht kom ik weer binnen. Deze keer niet uitgedroogd of zo, maar 'gewoon' verzuurde benen. In mijn optimisme ga ik er vanuit dat dit ligt aan te weinig kilometers die ik in mijn benen heb zitten. Over twee weken staat er een 33'er op het programma.
Op de dag van de 33'er heb ik Marcel aan de lijn en vertel hem dat dit wel voor mij een loop is om te bepalen of het wel of niet een haalbare marathon gaat worden. Zo stuk als ik de voorgaande twee keren ben gegaan, dat vind ik het niet waard. Blijkbaar moet ik dan de conclusie gaan trekken dat ik hier niet voor ben gebouwd. Wonderwel gaan die 33km erg goed, ik kom er prima doorheen -i.t.t. Monique die enorme pijn in haar hamstrings heeft. Mijn rekoefeningen kan ik nagenoeg probleemloos doen. Dit geeft me vertrouwen om door te gaan met trainen en krijg ook vertrouwen dat de marathon haalbaar is. Tijd om Af Te Bouwen!
De laatste week ook het eten aanpassen naar het zogenoemde koolhydraten stapelen. De spanning begint ook aan alle kanten toe te nemen, vooral als een goede vriendin op Tweede Paasdag haar eerste marathon loopt, en dan ook nog in een supertijd van 3h50, heb ik helemaal zoiets van "laat het nu maar gebeuren". Ondertussen ook geen alcohol meer... De drie dagen voor de marathon loopt het aantal calorieën op van 3000kcal tot 3800kcal. Dit is dan verdeeld over zeven maaltijden per dag.
Omdat ik toch ook wel gadgets houd, op zoek gegaan naar een mogelijkheid om mij te volgen tijdens de loop. Deze oplossing met behulp van een vraag op twitter en Facebook gevonden in de App. Endomondo. Hiermee is het mogelijk om mij/iemand te volgen op het internet via het positie-signaal dat de iPhone afgeeft.
De grote dag
Geheel tegen de verwachting in goed geslapen en sta ondertussen te stuiteren van de energie. Bij het kleden, voeten intapen, tepels afplakken, vaseline rond de edele delen en nog wat koolhydraten. Bijna klaar komt eerst Marcel binnen en niet veel later Petra om gezamenlijk met het OV af te reizen naar het Rotterdamse om van daar door te lopen om de spullen in de auto van Monique neer te zetten.
In de stad heerst een gezellige sfeer, vele lopers op weg richting het startvak. Ook beschutting zoekend tegen de stevige wind. Het voelt venijnig koud aan. Dit brengt ook het dilemma mee "wat aan te trekken?". In ieder geval een korte broek en fel oranje shirt, want dat had ik aan de eventuele supporters laten weten weten. Maar, het thermohemd met korte mouwen is te koud en die ruil ik in voor een thermo met lange mouwen.
Voor de start lopen draaien, Marcel kletst aan een stuk door en ik ben voor de zoveelste keer bezig om rugzakje (CamelBag met 2ltr vocht erin -Water, Isostar en Fantomalt) en oortjes van iPhone goed te leggen. iPhone past prima in het rugzakje.
Om iets voor half 11 hangen de helikopters stil boven het parcours en komt het alom bekende You never walk alone, live gezongen door Lee Towers. Een moment dat de rillingen over m'n rug lopen; het is bijna zover. Iedereen zingt of brult mee en onder luid applaus valt om 10.30 met luide knal het kanonschot. En binnen 5 minuten zijn ook wij over de startstreep. Verbazingwekkend hoe goed georganiseerd dat is en wat een verschil met de chaos bij CPC van 2012. We zijn op weg. Eindelijk kan die lang opgehouden energie eruit. Het eerste stuk nog tegengehouden door de loperschare en daarna door Marcel. Misschien nog wat overmoedig begin ik aan de 42km195.
De muziek langs de route geeft me altijd een extra kick en daarmee ga ik onbewust ook sneller lopen dan goed is. Gelukkig houdt Marcel me tegen. Rustig aan. Ik merk dat ik veel teveel energie in mijn lijf op dit moment heb zitten en daarmee moet ik me erg bewust zijn van het tempo dat ik loop. We moeten nog best een eind. Eerst de Erasmusbrug over. Nu gaat dat prima, benieuwd hoe dat op de terugweg gaat.
Net na 11km staat Petra met een blij en opgewekt gezicht langs de kant te roepen. Het was geloof ik weer Marcel die ze als eerste zag. Het valt sowieso op dat zijn naam vaak wordt geroepen. Ik ben er inmiddels achter dat het roepen van mijn naam voor de omstanders lastiger is. Marcel hoort het alleen veelal niet omdat hij zijn koptelefoon op heeft.
We rennen in een lekker tempo door, soms de beschutting zoekend voor de venijnige wind die er staat. Daarbij het tempo en elkaar in de gaten houdend. Keien en asfalt gaan onder ons door.
Tussen de 26 en 27km zitten twee 'fijne' obstakels, nl. een brug en een tunnel. Over die laatste had ik al wat verhalen gehoord, maar dat het na de Erasmusbrug zo venijnig zou zijn, dat had ik niet verwacht. De trommelaars die zitten er niet voor niets; op het dieptepunt helpen ze om te klimmen. Wat is zo'n tunnel dan lang.
Langs de drukker wordende menigte gaan we richting het Kralingse bos. Bij km30 beginnen mijn benen zwaar te worden. Tegen de pijn in mijn knieën helpt de al eerder genomen pijnstiller. Het zwaar worden van mijn benen neigt naar 'de man met de hamer' die om de hoek staat. De marathon is begonnen! Vlak voor we het bos ingaan hoor ik mijn naam roepen om me aan te moedigen. Dat geeft een zetje. Niet veel later zie ik Gerard op de fiets staan. Ik wenk Marcel om zo gedrieën verder te gaan. Op dit stuk is het lopersveld ruim en kan er worden meegefietst. Echt super! Ik word nog een keer aangeroepen en zie dat er foto's van ons worden gemaakt.
Als ik afscheid genomen heb van Gerard, omdat hij door de sterke hand van de weg is gestuurd, lopen we door. Inmiddels zitten we tussen de 34 en 35km. Mijn benen doen pijn en voelen loodzwaar aan. Het tempo is al teruggelopen. Het lukt niet om steady boven de 10km/u te blijven lopen.
Rond km37 hoor ik mijn naam roepen, Mams en Lou staan langs de kant te roepen. Was al een tijdje naar ze opzoek en hoewel zij ingeseind werden waar ik liep, had ik geen idee waar ze zouden staan. Later hoor ik dat ik er op dat moment nog best fit uitzag. Zo voelde het niet, het ging moeizaam, ik word boos en roep dat ik toch niet voor niets zoveel heb getraind. Dan hoor ik de nuchtere opmerking van Marcel die zegt: "als je dat niet had gedaan, dan was je niet eens hier gekomen". Ook waar.
Bij de laatste drinkpost is er nog een moment om te drinken, te plassen en weer een stukje te wandelen. Al wandelend loop ik door om weer op krachten te komen en zodra Marcel eraan komt, die nog erg fit oogt, gaan we hardlopend verder. De laatste kilometers tegemoet.
Kilometerbord 40, nog twee en een beetje, hoe moeilijk kan het zijn? Heel moeilijk, de aanmoedigingen en soms persoonlijke aanmoedigingen lijken helpen iets te versnellen. Dan bord 41km, gemakshalve word je eraan herinnert dat je nog iets meer dan 1000 meter moet, want na 195mtr staat er op de weg in grote cijfers "1000" getekend. Marcel kan sneller, maar houdt zich in om samen met mij op te lopen. Super hoe hij dat ook nu nog blijft doen.
De menigte wordt meer en meer en de borden waarop per 50mtr wordt afgeteld, komen in zicht en het lijkt alsof er stiekem iemand die weg langer en langer maakt. Er lijkt geen einde aan te komen. Iets te enthousiast pak ik zijn hand vast, te vroeg om dit zo vol te houden. We worden naar de finish geschreeuwd, de aanmoedigingen lijken vleugels te geven en we versnellen. De laatste meters en hand in hand gaan we de finish over. Ik ben kapot. Wat een T%$#^)(* eind en wat ben ik trots(!) dat ik het heb gehaald. Dat besef dringt ook maar nauwelijks tot me door als onderwijl de tranen over mijn wangen biggelen. Benen zijn zwaar verzuurd, doen pijn en blijf van links naar rechts wiebelen. Kan er nauwelijks op staan. I DID IT in 4.21'48". Marcel heeft zelfs een PR gelopen!!
Tijd om wat warmers aan te gaan trekken en dat langgewenste biertje te gaan drinken. Monique komt achter ons aan. Zij is in 4h27 binnen gekomen, een hele prestatie gezien de perikelen van de voorgaande weken. Ook zij is tamelijk stuk. Via de auto, waar het me niet lukt om mijn benen zover te buigen om mijn broek aan te trekken. Gelukkig enige hulp... Sommigen lopen en de ander strompelt richting café. Wat wel heel aardig is, dat bij het overstekken automobilisten glimlachen en me alle ruimte geven om over te steken.
Eenmaal in het café volgen ook daar de felicitaties en bezorgde vragen hoe het gaat; ik heb een nogal smal gezicht... Mijn eerste biertje glijdt na het toosten heel makkelijk naar binnen. De verhalen worden gedeeld. Ondertussen zit ik te rillen van de kou, laag in mijn energie. Eierkoek en een broodje helpen om dat te herstellen. Waar we vorig jaar heerlijk in de zon zaten, is het nu zien dat de warmte van de straalkachel ons warm houdt. Tegen half vijf is het mooi geweest, tijd om huiswaarts te gaan en in bad te gaan zitten.
De route is op terug te lezen en met meer detail via
.Foto's zijn in het fotoalbum te bekijken.
Twitter Interactions
57m Ton Versteeg †@toontjebest Reply Favorite · Open @GJdeGraaf gefeliciteerd met je 1e marathon. 5.2 knopen is een mooi gemiddelde. Was dit ook je laatste? In reply to G.J. de Graaf
2h Jeroen van Bergen †@jeroenvanbergen Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Heel mooi, gefeliciteerd! In reply to G.J. de Graaf
8h Toine Bles †@toinebles Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf gefeliciteerd, en dan morgen zeker zeggen dat je je zo brak voelt van de bubbels! In reply to G.J. de Graaf
9h H.Wientgens †@HeikeWientgens Reply Favorite · Open @GJdeGraaf alleen? In reply to G.J. de Graaf
10h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf let's do that! 42195meter napraten In reply to G.J. de Graaf
11h Paul Breukel †@paulbreukel Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Graag gedaan. Gelukkig ben je een echte doorzetter. En de omstandigheden waren niet top. #hardewind #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
11h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf mooi systeem, niet op km-nivo gevolgd (2x de deur uitgeweest :-) Vanaf 30-35 krijgt bijna iedereen het zwaar. In reply to G.J. de Graaf
12h Gero Vermaas †@gerove Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Terecht dat je trots bent! Zie net de statistieken, mooi zeg, erg lang vlak en verval op het eind mag natuurlijk bij zo'n eind. In reply to G.J. de Graaf
12h Jolanda van Leeuwen †@JolandavLeeuwen Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf zit de champagne niet te veel in de benen;) In reply to G.J. de Graaf
13h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf proost vriend! dat doe je goed: je 1e marathon MOET je vieren! In reply to G.J. de Graaf
15h G.J. de Graaf †@GJdeGraaf · Open Nu in bad met .... #marathonrotterdam View photo Paul Breukel †@paulbreukel Close @GJdeGraaf Haha dat tikt er wel in zeker! Maar geniet er van en van je prachtprestatie. Hide conversation 7:06 PM - 15 Apr 12 via Twitter for iPhone · Details Reply Retweet Favorite
14h Fenneke van der Elst †@Fennekevdelst Reply Favorite · Open @GJdeGraaf dat zal wel aankomen na #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
15h Jolanda van Leeuwen †@JolandavLeeuwen Reply Retweet Favorite · Open “@GJdeGraaf: I DID IT!!! #marathonrotterdam 4.21.48 Nu wel stuk en superblij dat ik 'm samen met @mfdekeizer heb gelopen.†Gefeliciteerd!
15h Luuk de Ridder †@ridderluuk Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf petje af. Gefeliciteerd. Halverwege nog gekeken hoe ver je was. Lees nu je eindtijd. Doe het je niet na. Nu massage?
In reply to G.J. de Graaf 15h Fenneke van der Elst †@Fennekevdelst Reply Favorite · Open @GJdeGraaf mooie prestatie het is je gelukt In reply to G.J. de GraafÂ
15h Jörg †@jvdhaak Reply Retweet Favorite · Open Je hebt teveel gelopen! Klasse hoor. RT @GJdeGraaf: Was out running 43.04 km with #Endomondo. See it here: http://bit.ly/HJXTKR from The Hague
16h Danny Groeneveld  †@DanProjectMan Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf van harte gefeliciteerd!! mooie prestatie! eens maar nooit weer of komt er een vervolg? #respect
In reply to G.J. de Graaf 16h Martijn Wessels †@martijn_wessels Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf gefeliciteerd gregor, netjes! Wat een eind zeg. In reply to G.J. de Graaf
16h Gero Vermaas †@gerove Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Respect! Goed gedaan man! Nu lekker nagenieten! In reply to G.J. de Graaf
17h Paul Breukel †@paulbreukel Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf
Prachtig gedaan. Nu uitrusten en bijkomen. En mijn vingers weer recht. #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
17h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf You Did It! Finisher #rotterdammarathon ! Geniet van de overwinning op jezelf!! In reply to G.J. de Graaf
19h Gerard de Bruijn †@HUMgerard Reply Retweet Favorite · Open Met de brompton langs het parcours van de R'dam marathon. Petje af voor alle bikkels. Wachtend op @GJdeGraaf
20h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open vriend @GJdeGraaf loopt nu 2,5 uur en gaat goed #marathonrotterdam via #Edomondo
20h Fenneke van der Elst †@Fennekevdelst Reply Favorite · Open Langs R'dam #marathonrotterdam heli's in de lucht. Ik zie hardlopers bij het Kralingse bos. @GJdeGraaf zet hem op
22h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open geweldig leuk om @GJdeGraaf op zijn 1e marathon te volgen via #Endomondo #marathonrotterdam
22h Jolanda van Leeuwen †@JolandavLeeuwen Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf heel veel succes! Het weer ziet er goed uit. #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
23h snellerafvallen, Henk Jan Dulon Barre and Dokter Frank Dieet followed you
13h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf doet Monique ook mee vandaag? wens haar ook suc6! #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
13h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf haha, die bubbels komen wel weer: we gaan toch proosten binnenkort? In reply to G.J. de Graaf
13h Ton Versteeg †@toontjebest Reply Favorite · Open @GJdeGraaf nogmaals succes met loop! In reply to G.J. de Graaf
1h Gero Vermaas †@gerove Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Veel plezier en succes morgen! Laat je dragen door het publiek, dan komt all trainingsarbeid er vanzelf uit, geniet er van!
1h Gero Vermaas †@gerove Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Zo voelde het ook ;-) In reply to G.J. de Graaf
2h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf en nu wel in de relaxmodus hoor! countingdown 26 uur #roadtorotterdam #marathonrotterdam In reply to G.J. de Graaf
11h Paul Breukel †@paulbreukel Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf @anietbos 10 km/u ligt onder haast al je trainingssnelheden. Ook de zeer lange. Dat ga je redden! Make me proud. #fingerscrossed In reply to G.J. de Graaf
11h Paul Breukel †@paulbreukel Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Morgen rust en zondag knallen? Ik ga mijn #fingerscrossed houden. Succes. In reply to G.J. de Graaf
12h Toine Bles retweeted you 12h: Tweet van @marathonrotterdam "het asfalt is dik genoeg. IT GIET OAN!" #marathonrotterdam
12h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf gaat je MAKKELIJK lukken; gelet op je trainingen heb je nog wel over dan. Lekker lopen & genieten, er is maar één 1e keer! In reply to G.J. de Graaf
13h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf Op welk tempo wil je eigenlijk weg en loop je alleen of met groep of pacers? In reply to G.J. de Graaf
13h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf you can't have it all, zeiler! In reply to G.J. de Graaf
15h Danny Groeneveld  †@DanProjectMan Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf nog maar 2 nachtjes slapen! Kunnen we je online volgen? #marathon
17h Anita Bos †@AnietBos Reply Retweet Favorite · Open @GJdeGraaf “@losseveter: Leen's loopweersverwachting voor Rotterdam Marathon: Koel weekend http://bit.ly/IRqgUK #atletiekâ€
The day after the Marathon....
Gerelateerde artikelen
Vanuit Burnham on Crouch naar Ramsgate Crossing Thames Estuary
Het is ook in deze haven gelukt om weer een klus aan de boot te hebben, omkleed met een leuk......
Lees verderMet moeite weg uit Southwold richting Burnham on Crouch
Er zijn van die vertrekken die minder makkelijk zijn en je dat dan eigenlijk de hele tocht met je......
Lees verderSouthwold-Getij-en een blauwe romp
Southwold, een mooi landelijk plaatsje waar een delivery skipper zijn boot niet kan aanleggen....
Lees verderDeel deze pagina
Logboek Categorieën
- General 75
- Te water lating 7
- Motor 35
- Zeilen 258
- Binnenboord 32
- Logboek 435
- Onderhoud 100
- Statistiek 12
- Tochten 349
- Hardlopen 52
Reacties