Weg met een volle boot

Weg met een volle boot

's Ochtends de boot teruggebracht naar Herkingen. Voel me nog duf en heb niet het idee dat ik in deze wereld ben. Als ik nog maar nauwelijks vastlig, dan is daar het telefoontje om de poort te openen voor een enorme vrachtlading boodschappen. Tijd om de boot te gaan inpakken voor twee weken Engeland. Een vakantie die in de aanloop er naartoe de nodige wijzigingen kende en tot voor een halve week niet eens zeker was vanwege de mast problemen. Gelukkig stond deze er op tijd op en heeft deze de test met harde wind, goed doorstaan.

Gisteren was me opgevallen dat de radarreflector ontbreekt en de windex er vanaf is gewaaid. Een heel dure grap om dat bij de watersportwinkel van Bruinisse nieuw te kopen. Maar met het oog op mijn/ons vertrek had ik niet de gelegenheid om op zoek te gaan naar een goedkopere winkel. Helemaal lekker voelt het niet.

Nu we allen aan boord zijn en na een heerlijke meegebrachte en zelf gebakken appeltaart, is er voldoende mankracht om mij naar boven te takelen. Ondertussen staat er ruim 20knts wind. Nieuwe mast en nu al naar boven, had dat toch wat langer willen uitstellen... Een val aan het stoeltje en de andere val gebruiken om mezelf in af te zetten en het zo wat eenvoudiger te maken voor degenen die beneden aan het lieren zijn. Eenmaal boven hangend in een stoeltje reflector gemonteerd en de windex afgesteld. Na ruim een half uur helemaal stijf weer naar beneden. Bijna tijd om te gaan. Even de laatste spullen opruimen.

Rond half 5 gooien we los richting Roompot. De Grevelingensluis missen we op 100meter en zelf oproepen met het verzoek om met de enige boot mee te mogen. Helaas, de sluiswachter meldt dat we op de volgende schutting moeten wachten. Hmmmm.

Tijd om te overleggen wat we gaan doen, want gezien de tijd die nodig is om in de Roompot te komen, zou het wel eens 23.00u kunnen gaan worden voordat we daar zijn. Het waait nog steeds een goede 18knts en op de Oosterschelde gaan we de wind tegen krijgen.

Na het schutten zien we een stootwil, een nieuwe. Kees op zijn buik in het gangboord en Monique met de pikhaak om zo de stootwil op te pakken. Blijkt er na de sluis twee mannen te staan die op zoek zijn naar die stootwil en hem graag terug willen. Met enig kunst-en-vliegwerk reiken we de fender naar de boven gelegen steiger en vervolgen onze weg, hijsen de zeilen en beginnen aan onze kruistocht naar de Zeelandbrug.

Ter vergelijking zijn er twee zeilboten die op de motor varen en behoorlijk aan het stuiteren zijn. De weg die wij al kruisend afleggen is langer en desondanks lopen we op hen in en is het ook comfortabeler aan boord.

Tegen half negen zijn we bij de brug. De wind neemt niet in kracht af. Het is of nu nog een 2,5u doorvaren en morgenochtend om half 6 wegvaren of nu naar Zierikzee en dan om 3u weer wegvaren (en de kosten van een overnachting...). De keuze valt op doorvaren. Doet me ook terugdenken aan een vergelijkbare keuze waar we vorig jaar voor stonden, toen waren we alleen nog later in Zierikzee. Dit roept ook meer gedachten op over de tocht naar Londen.

Om 23.00u leggen we aan bij de wachtsteiger van de Roompot. Door de draaiende wind het laatste uur op de motor doorgeduwd. Toch wel moe na deze dag, of liever, na dit weekend: veel gebeurd. Nog een drankje en een nootje ter afsluiting en dan te kooi.

Gevaren mijlen