Van Eastbourne naar Dieppe

Van Eastbourne naar Dieppe

Vandaag staat een tocht van 70Nm op het programma, de oversteek van Brighton naar Dieppe. We verlaten de UK en gaan weer naar het Oosterlijk halfrond. Vroeg op, om 4.45u NL-tijd. We verlaten om 05.00u de binnenhaven richting sluis. Diverse malen roep ik de marina op met het verzoek om de sluis te schutten. Geen reactie! We hebben gisteren toch echt gehoord dat de sluis 24u/dg wordt geschut. Zijn we daarom vroeg opgestaan... Ik ga richting de marina office en via de intercom word ik te woord gestaan door iemand dat hij met 25min. gaat schutten (he needs to fire up the lock). Met een overnachting om niet vertrekken we op de motor richting Dieppe.

Tot het middaguur is er nauwelijks voldoende wind om de zeilen te bollen, maar net als de dagen ervoor, trekt het rond deze tijd aan en kan de motor uit. We lunchen en dan gaat ook de genaker erop. De stuurautomaat kan dit niet voorwerken; deze reageert te traag op wind shifts. De snelheid loopt samen met de wind op en regelmatig gaan we ruim boven de 7knts door het water. We hadden verwacht drie getijden nodig te hebben om aan de overkant te komen, maar met deze snelheid is dit in minder dan twee volle getijden waardoor we meer op het waypoint voor de haven van Dieppe moeten sturen.

Ondertussen betrekt de lucht en komen daarmee ook de eerste regendruppels. Dit wisselvallige weer blijft. De genaker is dan al ingeruild voor de genua en op de hand stuur ik richting de haven, af en toe de golven af surfend.

Je weet ook meteen dat je in Frankrijk bent als je kanaal 16 uitluistert, want waar doorgaans Engels de voertaal is, is dat hier dus Frans. Bij het oproepen van Port Partol Dieppe, ter verificatie van de semafoor, krijg ik Inspecteur Closseau-achtige beelden. Een korte dialoog:
Ik: Attention Port Partol Dieppe, this is Pappa India 3369 requesting permission to enter the harbour. Over.
Port Patrol: No sir, you do not have permission, ferry is out.
Hiervan schieten we allebei vreselijk in de lach en wachten tezamen met nog twee boten tot de ferry de haven uit is.

De ingang is ruim en eenmaal in de havenkom gaan de zeilen naar beneden om daarna door te varen naar de haven. Meteen valt het enorme verval van 6mtr op. Op de Grevelingen hebben we discussie over 20cm... De havenmeester vaart ons tegemoet en we krijgen de laatste vrije plek toegewezen waar we net inpassen. Om nergens tegenaan te rijen leggen we een breiwerk van lijnen aan waarbij ik tegen een van de meerpalen leun. Dit levert me een vuil pak op. Roy, altijd bereid te helpen, neemt er een foto van; ik kan het nl. zelf niet zien, en pakt borstel en puts om mij schoon te boenen. Dit moet vervolgens weer afgespoeld worden en enkele volle putsen water worden tegen mij aan gegooid. We gieren het uit van de lach!

Op naar het havenkantoor. Hier verzoekt een dame mij om de papieren van de boot. Die liggen nog aan boord, maar zij wil ze graag zien omdat dat van de lokale overheid moet; we liggen nl. in een overheidshaven. Pffff, kan dat morgen? Het is best een eind lopen naar de boot en de trap om het verval te overbruggen, is stijl. Haar mannelijke collega komt ons te hulp door te zeggen dat het goed als we de gegevens opschrijven. Ik krijg een stapeltje geeltjes en een pen en begin maar wat in te vullen waarvan ik denk dat ze dat wil(len) weten. Bij het overhandigen, zegt ze zonder kijken "that's ok". Verbazing alom. Fransen, zullen we maar zeggen.

We slenteren nog een beetje door de verlaten stad; het is tamelijk uitgestorven, wat jammer is omdat het wel leuke straatjes heeft. Het lijkt erop dat alleen de cafe's en restaurants aan de haven open zijn. Bij een ervan ploffen we op het terras neer om buiten te eten. Mijn medereiziger heeft het bloedheet en wil graag de verkoeling van buiten.

Douchen in noodcontainers waar alles drijfnat is en dan naar bed. Mijn plan om morgenochtend te gaan hardlopen laat ik lopen; ik hoef hier niet zo nodig nog een keer te douchen.

Log: 822.23Nm (gevaren: 72.97Nm)

Gevaren mijlen