Dagje op de Mosselbank

Dagje op de Mosselbank

Zondag, stralende dag en in de loop van de dag stevig onweer voorspelt. De afgelopen dagen is er al het nodige water gevallen en de komende dagen gaat er nog meer vallen. De kranten berichten over omgevallen bomen en de schade die daardoor wordt veroorzaakt. Bizar eigenlijk om ook de foto's te zien hoe soms hele bomen uit de grond worden gerukt. Hoop dat het ons vandaag bespaard blijft omdat vrienden met kinderen aan boord komen om een dagje te spelevaren.

Eenmaal gearriveerd en een kop koffie gedronken om bij te komen van de rit, gooien we los. De wind is westelijk, ong. 7knts. Mooie om voor de rust alleen even op de genua te zeilen. Klein rondje om de Mosselplaat en dan daar een plaats zoeken. Hoewel megadruk, vinden we een plekje in de hoek van de steiger. Het is alleen wel lager wal.

De dag brengen we door op/aan het strandje van de Mosselbank, de kinderen hebben het enorm naar hun zin, spelen met de door andere kinderen gevangen krabbetjes -die beesten hebben toch ook wat te doorstaan met al die kinderen die krabben willen vangen-, we zwemmen wat, en zo verstrijkt de tijd.

Gezien de belangrijke finale van vanavond (Ned-Ger) wil iedereen op tijd thuis zijn, dus tegen drieën is het mooi geweest. Ik ga nog even de mast in om te kijken of het contact van het stoomlicht mogelijk is geoxideerd. Al hangend in de mast neemt de wind toe, schommel ik wat en kan eigenlijk geen vervuild contact vinden. Dit blijkt op de stekeraansluiting van de dekdoorvoer te zitten. Zout water...

Terug in de kuip maar eens een rondje gemaakt voor een suggestie hoe hier aan lagerwal weg te varen, nl. achteruit met een spring naar voren (dus trekken aan de lijn) of opvaren inde spring en daarmee de kont los van de wal krijgen en dan als het vrij is, achteruit slaan. De keuze valt op deze laatste. Extra stootwillen plaatsen, achter los en alleen de voorspring nog vast. Als ik gas geef, komt de boot los en dan komen er ook mensen tegemoet om ons weg te duwen. Niet nodig, het plan werkt, boot is achter ruim vrij en dan achteruit wegvaren. Vanaf andere boten zie ik enkele goedkeurende / waarderende blikken. Met een smile van oor tot oor vaar ik weg (I love it when a plan comes together).

De wind is behoorlijk aan getrokken, de witte kopjes staan op het water. Nauwelijks vrij van de Mosselbank gaat de douchezak over boord. Gelukkig wordt dit gezien en kunnen we terug. Dankzij scherp sturen kan ik 'm met de pikhaak zo uit het water vissen en opnieuw vastmaken op het dak van de kajuit. We kunnen halve wind verder en verleggen de koers naar ruime wind. Door de jongste matroos wordt de opmerkingen gemaakt dat we minder hard gaan en dat dat niet zo leuk is.... Dat wordt nog wat.

Heerlijk om nog even te voelen en ervaren hoe soepel de boot ruim boven de 6knts loopt. Het opnieuw in de anti fouling zetten geeft zo wel eer van mijn werk.

Ter afsluiting kreeg ik daags erna de volgende anekdote: "Vrienden van ons kwamen bij ons voetbal kijken en Manne vertelde direct enthousiast dat ie op de "Gregor boot" was geweest en dat het meisje krabbetjes had gevangen. Tjed kwam vertellen dat de boot niet " Gregor boot" heette, maar " Uschke bah".", daar smelt je toch van...