40 Mijl van Bru

40 Mijl van Bru

Vrijdagavond de boot naar Bruinisse gebracht. Een prachtige lenteavond en het merendeel van de bootjes ligt al aan de wal. Dit zijn de momenten dat het op het water eigenlijk het lekkerst is. Zo varend tussen de Mosselbankk door, valt pa sop hoe groot de jachthaven van Bru eigenlijk al is geworden. A.g.v. de verbouwing is ook de haveningang verlegd, maar de tonnen ervoor zijn nog niet verlegd (...)

Nog voor ik ben aangelegd voor het havenkantoor om een plekje te vragen, staat de havenmeester al buiten en laat me weten dat ik in het kommetje een plek kan zoeken. Begeleid doordixieland muziek vaar ik naar de kom en de beschikbare plaatsen hebben het formaat waar mijn boot rondjes in kan draaien. Met een helpende hand van de kant is het allemaal zo geregeld en kan ik beginnen met het optuigen voor de wedstrijd van morgen. Het andere deel van de double handed verschijnt na middernacht.

Zaterdag 29 mei

Om 07.00u palaver omkleed met koffie en Zeeuwse Bolussen. In de tent is het een drukte van belang; er hebben zich ook 113 schepen ingeschreven. De sfeer zit er goed in en iedereen is het ermee eens dat aanvaringen als vorig jaar voorkomen moeten worden en we beloven plechtig dat het een sportieve race zal worden. Nu de baan ook bekend is, wordt deze in de gps geplot en kunnen we los richting start.

De start verloopt moeizaam, we komen slecht op snelheid en daardoor ook later dan bedoeld over de startstreep. De overige boten lopen ook vrij snel op ons uit. Na de bovenboei gaat de genaker erop, weer met veel bekijks vanwege het logo dat erin prijkt, en lopen we in op het veld. Ik geniet als we voelen hoe de boot naar voren wordt getrokken als het zeil bol van de wind staat. De wind is ZZO, rond de 10knts.

Het volgende kruisrak zien we dat het veld weer uitloopt. De hoeken die we maken zijn te scherp, de verhouding snelheid vs. hoogte krijgen we niet lekker. We blijven zoeken naar mogelijkheden om meer aansluiting op het veld te krijgen. Gelukkig zit er een aantal genaker-rakken in de route en kunnen zo weer een stukje van de achterstand inlopen, maar bij groep blijven is niet te doen. Het is een wat eenzaam achterhoede gevecht aan het worden.

Ondanks de oplopende achterstand is de sfeer goed aan boord en hebben we het wel naar ons zin en ook tijd om over andere dingen te kletsen, hoewel we de frustratie van het achterin varen wel hebben. Dit wordt nog eens benadrukt als een van de motorboten van de wedstrijdcommissie als een soort van veegboot bij de boei ligt te wachten om achter ons aan te varen. Het voelt wel als een soort controle of we geen boeien overslaan....

Om zo op deze plek te varen vraagt ook concentratie om dan ook geen boei te missen. Enigszins verward door de ligging van de tonnen in de buurt van Ouddorp, missen we er ook een. Dit op tijd in de gaten hebbend, keren we, ronden de boei en vervolgen onze weg richting Brouwershaven om in enkele slagen naar de Veermansplaat te gaan. Vanaf daar wordt het kruisen naar de Mosselbank. De genua is inmiddels gereefd; er staat 17+ knts.

In het lange kruisrak is nog een G28 opgenomen met de bedoeling deze aan BB te ronden. Dit betekent dat je buiten de geul, dus tussen geul en wal, de boei moet ronden. Dit is ook de plek waar veel duikers zijn. We proberen het zo uit te kienen dat ervoor niet meer overstag hoeven. 2 Paar ogen gericht op de dieptemeter en eventuele duikers. Ondanks dat kunnen we niet voorkomen toch de bodem aan te tikken. Dit gebeurt in de overstagmanoeuvre. Hoon gelach vanaf de kant is ons deel.

Na het ronden van de Mosselbank kan op weg naar de G7 nog een keer de genaker omhoog, weer naar beneden om de draai eruit te halen en weer omhoog. De SOG geeft nog een keer 7,5knts aan, maar het mag niet meer baten, we komen als voorlaatste over de finish. Als of het zo moet zijn, is ook de lucht volledig dicht getrokken en vallen de spetters op ons neer. De wind is aangetrokken tot een stevige 20knts.

Vlak voor de haveningang trek ik de grootschoot aan om het zeil te laten zakken. Dan ineens een knal en een zwiepende giek. De schijf uit het bovenste schootblok is eruit geknald. Met verbijstering kijken we beiden naar de schade aan het blok en zien dat de schijf ergens in de kuip ligt en dat er van de kogeltjes niet meer dan nog een paar te vinden zijn. Schoot opnieuw aangetrokken, zeil naar beneden, de genua inrollen en terug naar de box. We zijn laatste in de klasse geworden.

De buiten geplande bbq is naar binnen verhuisd. Tijd om ook de inwendige mens nat te maken en na te praten over het dramatische resultaat. Een paar dingen zijn wel duidelijk, de onderkant is niet schoon, hier werden we tijdens het zeilen op geattendeerd, en de te zeilen hoeken in het kruisrak zijn niet optimaal. Als de onderkant schoon is, hier verder onderzoek naar gaan doen.

Update: Navraag gedaan bij de zeilleverancier over de genua 1 i.r.t. het gebruik in de kruisrakken. Hierop kwam het volgende antwoord:

"Wat betreft je vraag over de genua 1:
De genua 1 is wat boller gesneden en zal daarom wat minder hoog aan de wind
lopen. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van schip / trim en handling.
In de korte kruisrakken met lichte wind duurt het even voordat snelheid
maakt en hellinghoek krijgt zodat je weer wat hoger kunt gaan sturen.
Zeker met korte kruisrakken zal een genua 2 beter moeten presteren. Wat ik
me kan herinneren van je schip kan ik me voorstellen dat met de 1 op veel
snelheidsverlies optreedt bij het overstag gaan en zal je dus veel lager
moeten sturen om weer snelheid op te bouwen. Bij mijn eigen schip heb daar
ook veel last van ik gebruik de 1 alleen bij lange rakken. "

Zondag 30 mei

Het stortregent en uit het westen waait een windkracht die varieert tussen de 25 en 30knts. Voel er weinig voor om meer te doen dan de boot naar de overkant te brengen, verder op te ruimen en huiswaarts te gaan. Een sombere dag die wordt begeleid door een wat duf gevoel...