Met Pasen naar Zierikzee

Met Pasen naar Zierikzee

Eerste Paasdag, veel wind en gezocht een plek om naartoe te gaan, wetend dat in menig Zeeuwse haven een café of restaurant minder snel geopend zal zijn dan in de stad. Het wordt Zierikzee.

Als de boot is ingeruimd krijg ik een telefoontje vanaf de Breezer om koffie te komen doen. Het begin van het nieuwe seizoen. Bij de koffie / thee volgt een Brownie Paashaas waar we van smikkelen en onderwijl trekken de inktzwarte wolken over de Grevelingen. Na een uurtje is het tijd om te gaan.

De wind is west, variërend van 16 to 22knts uit WZW. Vol zeil en met de overloop erop, ervaren hoe dat is, of de boot bestuurbaar blijft; reven kan dan altijd nog. Nu eerst op de fok naar de sluis. Gelukkig blijven sommige dingen ook stabiel, zoals het wachten voor de sluis. Dit geeft nog even de gelegenheid een boterham te smeren en wat te drinken. In de sluis een enthousiast gesprek van een zeiler die een bruinvis naast de boot heeft gehad.

Na de sluis gaat het zeil omhoog en redelijk hoog aan de wind varen we de Oosterschelde op richting Zeelandbrug. De wind is vlagerig met venijnige uitschieters, dit vraagt om voortdurend trimmen. Ik vind het mooi te ervaren dat de boot nu goed onder controle is te houden zonder dat er een rif is gestoken; als de boot even 'zwaar' op het roer ligt, overloop vieren en ik voel de druk afnemen. Dit maakt het zeilen met deze boot nog aangenamer!

Door de draaiing van de wind wordt de Zeelandbrug steeds minder bezeilbaar en is het intensief kruisen. Ik maak er een sport van om te kijken welke slagen ik moet maken om de brug in een laatste slag te maken zonder ook lang voor de brug te moeten wachten. De uitdaging hiervoor is des te groter omdat de stroom ook tegenwerkt. In de laatste slag lukt om iets ruimer naar de brug te zeilen en op tijd aan te komen. De zeilen laten we zakken en rustig gaan we onder de brug door. Daarna motoren we verder richting Zierikzee.

's Ochtends vertelde Bas dat de haven van de watersportvereniging een leuke plek is om te liggen en ook een smaakvolle keuken heeft. Voor het clubgebouw, een ark, aangekomen, trekken we de aandacht door stil te gaan liggen waarna er een dame naar buiten komt om te vragen waar we willen liggen. Na de breedte hebben opgegeven, mogen we aan de kopsteiger aanleggen. Daar komt, naar later blijkt, de havenmeester annex kok aangefietst om ons te helpen. Dat voelt nog eens welkom.

Als de boot eenmaal ligt, opruimen, iets drinken en dan maar eens in het clubhuis kijken. Ik vind dat toch wel wat hebben, een haven met een eigen clubhuis. Doet me altijd weer denken aan het clubhuis van de watersportvereniging Noord-Zuid, de vereniging waar ik heel wat voetstapjes en later voetstappen, heb liggen. Binnen hangt een gemoedelijke sfeer en meteen wordt gevraagd of het hard waaide, waar we vandaan komen en of we een goede tocht hebben gehad. Een opmerkelijk detail zijn de foto's aan de wand; die geven de boten weer van de ligplaatshouders. Daaraan is ook meteen te zien dat nog niet alle ligplaatsen bezet zijn omdat er nog foto's ontbreken. De hartelijkheid straalt er van alle kanten vanaf en dat leidt ook weer tot leuke gesprekken. Als na de eerste biertjes ook de trek moet worden gestild, is het niet moeilijk te besluiten om hier te eten. Ook dan blijkt weer dat geen moeite teveel is en er een deels aangepast gerecht wordt geserveerd. Moe en voldaan tegen tienen te kooi.

Naar boven

5 april

Tweede Paasdag, een flauw zonnetje, 10 knts minder wind en nog steeds uit dezelfde richting. Bij vertrek worden we uitgezwaaid en motoren richting brug. Hier nog even wachten, kop koffie erbij en even na 11'n kunnen we er (onder)door. De zeilen omhoog en met een aanvankelijk halvewindse koers gaan we richting Bruinisse. Dit geeft mij de tijd om mijn logboek bij te schrijven; ik loop een paar dagen achter.

Na een korte stop aan de wachtsteiger kunnen we de sluis in en stijgen we naar het niveau van de Grevelingen. Door de tijd heen beïnvloedt het getij van de Oosterschelde mijn zeilplan nog maar niet of nauwelijks en is het meer kwestie van gaan. Bij kortere tochten over zee, houd ik daar wel rekening mee, zeker als er ook meer wind staat.

Eenmaal op de Grevelingen en de Mosselbank voorbij, horen we geblaas, en ja hoor, daar is tie, een bruinvis, de eerste van dit jaar :-) Hij/zij zwemt met ons mee tot halverwege de geul. De tegemoet komende boot roep ik aan dat er een bruinvis naast me zit en als wij 'm uit zicht zijn, zien we op de passerende boot de bemanning aan BB staan kijken. De bruinvis heeft zijn koers verlegd.

Boot opruimen, napraten en dan huiswaarts. Een paar mooie dagen gehad met lekker zeilweer en nieuwe ervaringen.

De afgelegde route deze dagen. Ter info, de heenreis was 4mijl langer dan de terugreis.