Zeiltraining

Zeiltraining

Opstaan met de tekst van Queen: "It's a beautiful day", want dat was het: strak blauwe lucht, lopend windje en een helder zonnetje. Heerlijk dag om weer eens na lange tijd het water op te gaan. Vandaag de extra kacheluitstroom in de achter slaapruimte maken en zeiltraining geven.

Vroeg aan boord, nog even bellen met een kop koffie in de hand en ondertussen genieten van de rust in en rond de haven. Hier en daar een hoor ik en vogel twitteren, de wind die koud en fris aanvoelt, kortom een mooi begin van de dag.

Voor de kachel was het nog nodig dat het gat in het tussenschot iets groter werd. Bakskist leeghalen (wat een spullen verzamel ik toch in korte tijd aan boord...), gat uitvijlen en de verwarmingsbuis er doorsteken om onder het bed van de hondekooi bij de uitstroom opening uit te komen. Aansluiten, verwarming aan en uit de inmiddels drie uitstroomopeningen stroomt al snel de warme lucht. Weer een klusje van de lijst afstrepen. Koop een boot en ......

Rond half 12 verschijnt de cursiste voor vandaag, met lunch. Bij een kop koffie bespreken we het plan voor vandaag, dat vooral in het teken zal staan van sturen. Ze heeft zich ook voorbereid op een aantal theoretische onderwerpen, zoals aandewind zeilen, die we mooi kunnen oefenen.

Er staat een NO windje, dat varieert tussen de 13knts en 18knts. Eenmaal uit de geul het eerste rif erin en al direct blijkt dat een boot in de wind houden nog niet zo eenvoudig is en wel nodig om het grootzeil te hijsen. We steken het eerste rif om het comfort te verhogen en zeilen met de fok nog ingerold richting het oosten.

Vandaag ben ik grootschootbediener en probeer al pratend de boot toch richting de brug van de N59 te krijgen, hetgeen door de stuurvrouw soms als lastig wordt ervaren, het sturen dan. De snelheid van de boot varieert tussen de 2knts en 3knts. De fok moet er ook maar eens uit om het effect te voelen van versnelling en ook meer onder helling varen. Tussendoor genieten we van het mooie weer en de rust en ruimte op het water. De gesprekken gaan vooral over zeilen en het koershouden, iets anders leidt nog teveel af.

Na een aantal overstagmanoeuvres gijpen we om ruime wind richting de Mosselbank te varen voor een lunch. De keuze om geen stormrondje te maken in deze fase, maar een gijp is een redelijke vraag. Van een stormrondje heb je in ieder geval te maken met twee keer een giek die overkomt en als daar iets mis gaat, lig je nog steeds op dezelfde koers. Een gijp, mist goed ingezet, kan heel gecontroleerd en de 'pijn' van de giek die met enige kracht overkomt, is te doseren.

Misschien is dit wel een aardig moment om een stukje uit de blog van de zeilster te citeren: "De helmstok kreeg ik steeds beter onder controle. De zeilen werden goed getrimd en het ging heerlijk. Ondertussen werd er uitleg gegeven wat er gebeurde met het zeil. Toen kwam er een moment dat de boot toch behoorlijk schuin ging. Met verschrikte ogen keek ik naar beneden naar het opspattende nat. Op dat punt was ik meer bezig om te kijken wat de boot onder mij nu deed en de angst dat deze om zou slaan. Dat was aan mijn koers te merken. Ik raakte het even helemaal kwijt. Ik blikte in paniek naar de man aan het grootschoot. Ik kreeg alleen een brede grijns terug en de vraag: "Wat gebeurt er?" Volgens mij kwam er als antwoord niet veel zinnigs meer uit. Terwijl hij rustig uitlegde wat er gebeurde en met de nodige aanwijzingen om te begrijpen wat ik verder moest doen, kreeg ik de boot weer op koers. Ik probeerde echt alles in de gaten te houden. Ik kwam ogen te kort. Tegelijkertijd werkte mijn hersenen als een razende, om alle indrukken en het nieuw geleerde toch maar in de juiste laatjes op te slaan. Zodat ik later weer makkelijker verbanden zou kunnen leggen."

Op het onbewoond eiland, dat in de zomer wel anders is, aanleggen is overzichtelijk omdat er a) geen boten liggen en b) het redelijk in de luwte kan gebeuren. Blijft nog wel dat de wind schuin op de kop staat en de voorlijn de belangrijkste lijn is als je aan de kant stapt. Het klaarleggen van de landvasten vraagt iets meer tijd, extra rondje maken om 'tijd te kopen', iets waar we bij de lunch nog hartelijk om hebben gelachen. Ook niet onbelangrijk om het zeilspel te relativeren.

Lunch: de eerste uitsmijters met spek, bacon in dit geval. Echt bootvoedsel, het smaakt al lekker en aan boord nog lekkerder. Ook tijd voor een korte terugblik, realiseren dat sturen met een helmstok anders is dan het sturen met een stuurwiel, dat er in een overstag- of gijpmaneouvre veel gebeurt en vooral in heel korte tijd, dat vooruit denken en kijken belangrijk is en dat zeilen ook leuk is!

Ik stuur de boot terug naar de haven en kijken beiden terug op een heerlijke zeildag waar ook voor mij mooie leermomenten in hebben gezeten.