PR gelopen!

PR gelopen!

Het sneeuwt deze morgen, als we rond half 10 op weg zijn naar Delft. De ontvangst in de kantine van is gezellig en sfeervol. Geen massaliteit, maar klein, het heeft iets intiems.

Na een fles water samen gekeken hoe mijn nieuwe speeltje (Garmin Forerunner 310xt) moet worden ingesteld op 50min. / 10km. Het is wederom koud en ik ben mijn jasje vergeten. Muts op en vaseline op mijn gezicht om even warm te gaan lopen.

Vlak voor de start wordt omgeroepen dat de start van de 10km 5-10min. wordt uitgesteld omdat de kinderen eerst moeten finishen; er doen 3 kinderen mee. Als de eerste in aantocht is, begin ik te klappen waarna de rest volgt. De koppies beginnen te stralen, zo vertederend om te zien. Geweldig!

Het als startvak afgezette deel is te klein voor alle lopers en nog voordat het startschot valt, zijn de eerste lopers al weg. Hier wordt door de omroeper nog wel iets over gezegd, maar dat houdt verder niemand tegen om terug te gaan. We zijn gestart. Het eerste deel van het parcours is sneeuwvrij. Ik ben weer sneller van start dan wellicht goed voor me is; ik zie op mijn snelheidsmeter 13,4km/u. Aan mijn pols trilt de 310xt dat ik ver binnen mijn geplande tijd loop. Houd ik dit vol?

We waren gewaarschuwd dat het tussen de 2km en 3km glad zou zijn. Niets te veel gezegd, want onder de plat getrapte sneeuw lag een laag ijs. Het tempo gaat bij iedereen wat omlaag. Daarna kan ik mijn snelheid weer goed oppakken en kan ik een tempo van boven de 12km/u volhouden. Nog steeds trilt er iets aan mijn pols, hoewel niet duidelijk is of ik nu sneller of langzamer moet gaan lopen om op, of binnen, de 50min. te lopen. Later hoor ik dat mijn doorkomst van de eerste ronde sneller was dan verwacht en dat de aanwezige fans hun thee hebben laten staan om mij langs te zien komen. Inmiddels zijn de handschoenen uit en de muts vervangen door een scheefzittende hoofdband.

De tweede ronde voelt vermoeiender. Extra oppassen voor de gladheid. De wandelaars die we passeren, groeten of moedigen ons extra aan. Geen afgezet parcours, maar parcours-regelaars die ons de weg wijzen. Mijn snelheid zakt terug en mijn interne stemmetje zet me aan om het tempo vol te houden; eindtijd nog steeds onder de 50'.

In de laatste twee kilometer is het soms behoorlijk knijpen, maar de idee dat ik sneller dan de ingestelde tijd loop, lijkt me extra kracht te geven. Het rechte stuk naar de finish loop ik mensen voorbij die mij eerder voorbij waren gelopen en klamp me denkbeeldig vast aan een andere loper. Het gaat lukken! In 48.21' ben ik over de finish. Ik heb een PR gelopen, een verbetering van 1.27"

Terugkijkend erg tevreden met mijn behaalde resultaat en gelukkig niet zo stuk als bij de Laan-loop.