Mosselwedstrijd

Mosselwedstrijd

De jaarlijkse Mosselwedstrijd van de WSV Herkingen, overigens zonder mosselen en koor, was weer een leermoment.

Vrijdagavond na een intensieve en langdurige ALV, René gevraagd het team van drie aan te vullen. Dus zaterdagochtend de fok gewisseld, buiskap eraf, genaker uit de slurf, nieuwe grootschoot met blokken gemonteerd, kortom het was druk aan boord en op de steiger.

Rond 10'n verschijnt de rest van de bemanning, Kees en Bart-Jan, koffie en dan naar het palaver. De baan die is bedacht ziet er leuk uit voor een paar uurtjes zeilplezier. Snel het water op om in ieder geval voor de start de genaker gehesen te hebben en de rollen aan boord ingedeeld te hebben. Ben ook wel benieuwd of het opnieuw stellen van de mast, vorige week, effect heeft.

De start verloopt rommelig: het vijf minutensein en de start zijn (in seconden gemeten) te vroeg en wij zijn te laat cq. te ver van de startlijn. Kruisen naar de eerste boei en dan een toch wel spannend moment om de genaker omhoog te trekken. Vanachter de genua verschijnt er een lap zeil dat zich snel door de wind wordt gevuld. De wind is N - NO en varieert in kracht en is meer dan de voorspelde 8knt. Gaat eerder naar de 12-14knt. Later zal deze doorzetten richting de 18-20knt.

We maken behoorlijk snelheid en de teller gaat richting de 7knt SOG en hoewel het hard werken is, is er groot enthousiasme aan boord. Er wordt fors aan de lieren gedraaid, op zo'n manier dat René na afloop ook z'n armen voelt.

In het kruisrak naar de GH7 is er een BB- / SB-situatie waarbij wij over SB liggen. Met Kees, aan de grootschoot, afgesproken dat hij viert op mijn aangeven. Beide houden we koers en kijken naar elkaar. Ga ik of ga ik niet. Zij gaan sneller. Vlak bij elkaar geef ik het sein om te vieren, val iets af en blijf op de achterzijde van de andere boot sturen. Met naar schatting een meter ruimte gaan wij achter hun langs. Dat zijn de mooie momenten.

Bij het naderen van de Grevelingen-ton lopen we fors uit het roer en kunnen nauwelijks de genaker binnenhalen met als gevolg dat deze het water ingaat. Iets wat ik eens eerder heb zien gebeuren en dat uiteindelijk eindigde met een mes in de val en een volledig uitgescheurde spinaker. Het binnenhalen en weer op koers komen, kost zoveel tijd dat de opgebouwde voorsprong op enkele boten weer teniet wordt gedaan.

Op het voorlaatste rak trek de wind verder aan en na verschillende keren uit het roer te zijn gelopen, wil ik niet direct de genaker omhoog hebben. BJ verwacht dat de wind gaat terugvallen en wil dat ie wel omhoog gaat. Tja, dilemma. De hoek is gunstig en de schijnbare wind loopt wat terug, dus we hijsen. Dit gaat goed en ik voel dat de boot accelereert. Na afloop hoor ik dat ook van mensen die met hoofden gekeerd gekeken hebben wat er op het zeil staat, maar ook dat de snelheid fors toenam (relatief....). Als de zandloper uit het zeil is, klokken we 7.3knt SOG, ruim boven de rompsnelheid :-)

Dan ineens een enorme knal. Het eerste wat je denkt "genaker eruit geklapt". Gelukkig bleek dit niet het geval. Bij de buurman uit de haven was er een blok dat aan de mast zit bevestigd, eraf geknald. Terug in de haven vroeg dit ook het nodige reparatiewerk.

Het laatste rak is hoog aan de wind naar de finish. Moeite om de boot op snelheid te houden. Als dan ook de wind nog iets draait, is de boei maar net haalbaar. Uiteindelijk komen we, na handicapcorrectie, als 12e over de finish. Een enigszins tegenvallend resultaat, maar wel een heerlijke zeildag gehad, weer het nodige geleerd en met elkaar plezier gehad!

Uitslag en foto's

Gevaren route